Öncelikle rabbim pişman olmayacağın karar hangisiyse sana o kararı aldırsın. Seni çok iyi anlıyorum. Bende aynı yoldan geçtim. Oğlum fazla ilgilenilmesi gereken bir bebek oldu. İlk iki ay düzgün memeyi tutmadı. Kolik reflü uyku sorunları hep arka arkaya geldi. Tam bir şeyler yoluna girdi dedim bel fıtığından ameliyat oldum. Eşimin de, benim de en istemediğimiz anda korunurken hamile kaldım. Belimden dolayı ve yorgun olduğumuz için eşim hiç istemedi. Çok git gel yaşadım. Bir gün doğurcam derken, ertesi gün aldırcam diyordum. Sonrasında sadece Allahıma güvenmeyi seçtim. Ne zaman istemediğim bir şeyle karşılaşsam sonrasında hep mutlu olduğumu hatırladım. O kadar korunurken gelip bulduysa, tutunduysa dedim elbet bi güzellik getirecek dedim. Doğurma kararı aldım. Bu kararım üzerine eşimle boşanma noktasına dahi geldik. Ben bir günahı hangi nedenle işlersen onunla sınanacağımıza inanırım. Sonrasında oğluma ya da bana bir şey olmasından, bu kararımın sonucunu oğlumun çekmesinden çok korktum. Bir şekilde eşimde ikna oldu. Şimdi 20 haftalık hamileyim. Hala çok korkuyorum. Nasıl yapacağıma ikisine nasıl bakacağıma dair en ufak bir fikrim yok. Sadece içim rahat ve oğlum için mutlu bir anneyim. Sana şu doğru, bu doğru diyemem. Herkes kendi yaşadığını bilir. Sadece bütün korkularını, endişelerini bir kenara ayır ve için ne söylüyorsa onu yap. Başkalarını dinleme. Sonunda yaşayacak olan sensin. Allaha hayırlı ve mutlu olacağınız kararı almak için dua et. Umarım arkana baktığında pişman olmayacağın bir karar alırsın. Sevgiyle...