Merhaba hanımlar antifosfolipit antikor sendromu hastalığım var yıllardır kan sulandırıcı kullanıyorum bu hastalığı ilk yaşadığım dönemden beri her doktor bebek olmayabilir zor olabilir zor dönemler yaşarsın dediler ve ben kendimi yıllardır buna hazırlamıştım eşim çok uzun zamandır hayatımda olduğu için onuda hazırladım herşeye hazirlikliydik neyse evliliğimin 2. Yılının sonunda hamile kalmaya karar verip doktorumla görüştüm ilaclarim ona göre değişti ve hamileydim doktorlar hep düşük yapmamı bekliyolardi pıhtılaşmadan dolayı ama öyle birşey olmamıştı hep kızım olsun istemisimdir cinsiyeti 12. Haftada gösterdi ve oğlum olucakti evet başta yıkıldım bunu bilerek söylüyorum çünkü çok yanlış bir düşünce birazdan anlicaksiniz neyse bir türlü oğlana alışamadım detayliya kadar kıza döner diye bekledim dönmeyince alışmaya başladım derken hayat tersine döndü gelişim geriliği başladı perinatologa sevk edildim bebek kilo almıyordu haftaları doldurmaya çalışıyordum aldığı her gramda nasıl seviniyordum derken ters akım başladı dendi ve acil doğuma alındım 590 gram doğdu oğlum 6 gün yaşadı çok kısa görebilirim ne sütümü verdim nede kucağıma aldım çok zor günlerdi ve o zmn önceden kız olsun dediklerim aklıma geldikçe kahroldum zaman geçmiyordu insanlardan uzaklaştım kimseyle konuşmadım kimseyi kabul etmedim kendimi yanlız bıraktım bu bana bir açıdan iyi geldi bir açıdan gelmedi derken aradan 9 ay geçti ve yeniden denemeye karar verdik kendimi hazır hissediyordum ilk ay hamile kaldım ilk zamanlar sıkıntı yoktu ama keseyi görünce bir tuhaf oldum seviniyorum ama oğlum aklıma geliyor kahroluyorum derken günler geçti ben her sevincinin ardından kendime eziyet etmeye başladım sanki oğlumu hiç sevmemisim gibi hissediyorum aslında öyle değil ama o cennetten öyle hissediyordur diye her gece ağlıyorum kendimi tutamıyorum geçen hafta cinsiyeti öğrendik kizim olucakmis ama bir türlü isinamadim oğluma ihanet gibi aslında yeni bir bebeğe hazır değilmişim bunuda eşim dahil kimseye anlatamıyorum ondan sizlere anlatayım dedim aranızda illaki ben gibileri vardır inşallah bu bebeğimi sağ salim sağlıkla kucagima alırım ama içimdeki bu his hiç geçmiyor