0 oy
145 göst.
önce Hamilelik Dönemi Genel kategorisinde (278 puan)
önce kapalı

Kızlar merhaba 36 haftalık olduk kızım 3 yaşında gün içinde beni aşırı yoruyor sürekli oyun sürekli ağlama mız mızlanma sabrediyorum ama bazen de patlıyorum bagırıp hırpalıyorum sonrasında da pişmanlık duyup ağlama krizleri yaşıyorum eşim asker sürekli görevde işte o gelince nefes alıyorum eve ancak ama onu da çok nadir görüyorum çok bunalmış ve yalnız hissediyorum kendimi nerdeyse her gün yoğun ağlama yaşıyorum bebeğe de zararı olur mu bilmiyorum ama kendimi tutamıuorum kızıma yetememe iyi bi anne olamama psikolojisi var üstümde sadece ben mi böyleyim merak ettim içimi bosaltmak istedim kusura bakmayın 

Kapatılma nedeni: Sohbet amaçlı açılan konular yasaktır. Menüden gebelik dışı konular için ayrılmış alanda konunuzu açabilirsiniz..

5 Cevap

0 oy
önce (206 puan)

Canimben gurbette değilim, esim de her gün işe gidiyor geliyor ,38 haftaligim kızım da 4 taşına girecek .aynı şeyleri yaşıyorum seninle ,yetmiyorum da kızıma. Destek olan kimsede yok .kafelerde ki oyun alanlarına götürerek hem ona hem bana değişiklik yapıyorum. Parka götürerek biraz onu yormaya çalışıyorum, ama daha fazlasını yapamıyorum. Yapacak bisi uok .ende cok ağlıyorum,haksızlık yaptığımı düşünüyorum kızıma.ama elimden bisi gelmiyor .

-Reklam-
0 oy
önce (211 puan)

34 haftalık hamileyim kızımda yeni iki yaşına girdi aynı duygular bende de var eşim burda değil gurbette çalışıyor iki ayda bir geliyor 10 gün kalıyor duygusal açıdan çok çok kötüyüm bunalmışım kızım iki yaş sendromunu dibine kadar yaşıyor her akşam dışarı çıkarıyorum parka falan ama çok çabuk yoruluyorum vicdan azabı çekiyorum onu çok seviyorum ama bazen sabrım taşıyor ona yetemediğimi düşünüyorum eşim doğuma  yetişecek  mi kızım kayınvalidemin yanında durmıyor ne olucak ne yapacak kızım derdinden yemin ederim doğum korkusu kalmadı eşimde çok özlüyorum keşke zor günlerde yanımda olsaydı ona çok ihtiyacım var ama maalesef mecbur çalıyor bende sadece o ne olucak diyorum Allah yardım etsin hepimize 

0 oy
önce (258 puan)

Canım benimm kıyamam ben sana yaa desteksiz çocuk büyütmek insanı gerçekten aşırı yıpratıyor Allah yepimizk de yardimcisi olsun hayırlı sağlıklı bir doğum sanıp etsin sana 🥺

0 oy
önce (822 puan)

Benimki 5 yaşında aynı kızıyorum bazen ama hirpalamiyorum kizmanin bana kattığı suçluluk duygusu ytiyor bir buçuk yaş oğlum var 29 haftalık da hamileyim büyük le ugrasmak daha zor vala psikojimi bozuyor  ağlatıyor yanlız kalıyor ondan farkındayım  ana okulu gidecek  alisirsa rahatlarm inşallah ne desende anlamaz benimki anlamiyrsa 3 yaş hiç anlamaz canım ikinci hamileliğimde çok rahattim 3 yaş gecmisti çok akilliydi durulmustu  değişti çok ilgisiz kalıyor illa benimle tek olmak istiyor erkek bide erkek coucgu çok düşkün oluyor esimde benim hep gorevdeydi yoğundu babayi aranıyordu hic

0 oy
önce (61 puan)

Kısmen durumumuz aynı gibi. Oğlum 8 aylık 1bucuk aylık hamileyim. Öğretmenim ve eşimden 1200km uzaktayım. Bulunduğum sehir kısıtlı bir yer ve benimle kimse gelemedi çocuğumla ilgilenebilecek biri de yok. Geçen gün uyumuyordu ertesi gün ise gidecektim bagirdim çocuğa sanki ne anlayacak. Korktu yavrum aglamaya başladı. O vicdan azabini anlatamam. Bu da bu sınav diyorum ben. Sizin durumunuza gelince babaanne anneanne size destek olabilecek biri varsa mutlaka çağırın yanınıza başka türlü çok zor. Benim gücüm tükendi simdiden


1,474,154 soru

24,135,134 cevap

334,264 kullanıcı

...