Ben 8 yaşımdan beri şeker hastasıyım kendim Azerbaycanliyim ama eşim türk ben hasta olduğum için hiç evlenmek istemiyordum çünkü azerbeycanda doktorum bana hiç Anne olamayacagimi söylüyordu çocuğu olan ya da çocuk istemeyen biriyle evlenebilecegimi söylüyordu.ben 21 yaşımda iki çocuğu olan bir insanla evlendim onun küçük cocuklarina annelik yaptım şimdi beni çok seviyor bana Anne diyorlar beni anneleri biliyorlar.bende onları canımdan çok seviyorum.ben geldiğimde çok kucuklerdi oğlum daha emiyordu benim hiç bilgim olmadığı için eşim de bişey yapamiyordu ben mecbur süt olmadan çocuğa göğsümü veriyordum emiyordu böyle zorluk çektik.en kötüsü de bu cocuklari anneleri bırakıp kaçmış seneler sonra eşim bana bir çocuğumuz olsun dedi ben istemedim çocuklar nasıl kabullenir bilemedim ve ben değişirim diye üzüldüm ama hiçbir çocuk eşimin cocuklari gibi bana sevgi veremez dedim hamile kaldim 7 aylık doğdu bebeğim şimdi o da çok iyi ben iki çocuğa anne oldum hasta oldular başlarında bekledim onları büyütmek çok güzel.onların bana Anne demesi çok güzel.şimdi kardeşlerinin gelmesini bekliyorlar.allah benim bu fedakarligimin karşılığında bana bu mükafatı verdi ben de anne oldum allah büyük.hiç bir çocuk annesiz hiç bir anne çocuksuz kalmasın inşallah.ve insan iyi oldukça kazanır.bana herkesin ilk dediği senin yaptığın bu anneligin karşılığında allah da dogan bebeğini sana bağışlasın dediler.hatta hiç kimse bilmiyor benim üvey olduğuma inşallah cocuklarim buyudüğünde benden uzaklasmazlar.şimdi 3 çocuğum oldu çok mutluyum.bu günlere hep dua ederek hep allahtan sabır dileyerek geldim büyük kızım 8 yaşında oğlum 6 yasinda yeni doğan kızım da biliyorsunuz 37 günlük.allah herkesi mutlu huzurlu etsin inşallah