Arkadaşlar 30 haftalik hamileyim bebegimin erken doğma riski var bide onun korkusuyla yasarken etrafimda cok kotu akraba var dedikoducu kotuluk isteyen onlarin nazari degermi bebegime sizce kimseye soylememistim simdiye kadar hamile oldugumu korkudan son ay duysunlarda bari nazar edemesinler diye zaten ayri sehirlerde oturuyoruz ama evliligimi bile cok mutlu olmama ragmen elhamdülillah kimse istemedi parayla kuzenime vermek istediler diye evlenmedim kuzenimde ayni sene baskasini kacirmis nasibi herkesin vardir dedim kimse anlamadi bu zamana kadar hic kimse yanimda olmadi yalnizdim hatta annem ölsen bari mezarin olur laf soz etmez elalem falan diyodu hergun defol diyodu cok sessiz biri olmama ragmen evlendigimde bile bana hayat kadini demisti cok zoruma gitti haketmedigim halde hocaya danistim istanbulda ve evden ayrildim simdide bebegimi duyunca birkez olsun arayipta saglikla gelsin demedi aksime neden yapti kocasi onu kapiya atsaydi keske gibj sozler etmis ben artik aklim almiyor uzmemeye caliyorum kendimj ama bir anne nasil böyle olabilir onu gectim insan nasil boyle kalpsiz zalim olur kucucuk bir cocuktan ne isterler daha dogmadi bile. Eşimde kurani ezbere bilen dini onlardan cok onemseyen biri aylarca beni o yikadi yemegimi o yedirdi hamileyim diye hakkini asla odeyemem sizce ne yapmalıyım