Sanki beni anlatmışsın ya benim kızım da 20 günlük ama daha 8.günden itibaren bu dedikleri yaşadım. Sürekli ıkınma hali, kaşlarını çatma, ellerini yumruk yapma, sakinlesin diye meme veriyorum ama onu bile dogru düzgün emmiyor, emerken agzından cıkarıp aglıyor, bacaklarını sürekli karnına cekiyor uzatıyor. Ağladı mı susturmak zor. Odadan odaya geziyoruz, kucagımda sallıyorum, omzumda pışpışlıyorum, aşağı yukarı sallıyorum, sürekli bir şekil değiştirme, sürekli aynı yerde ve aynı şekilde durmak istemiyor. Kucak dısında uyumuyor. Kucakta uyusa bile beşiğine koyunca uyanıyor. İlk hafta ne güzel, sütünü içip uyurdu. İkinci haftanın başında başladı. Hele ki krizi gelirse yandık, aglama krizinde aralıksız aglıyor rengi kırmızıdan mora dönüşüyor. Cok hızlı sallarsan kendine geliyor ya da aglamaktan bitap düşüyor kendi öyle susuyor. Kolik bebek gercekten zor, günlerdir azıcık uykuyla duruyorum. 2 saat uyuduysam seviniyorum ne güzel uyudum bugün diyorum. Gözlerim uykusuzluktan kanlı, yüzüm sarardı soldu. Annelik zormuş ama kolik bebeğin annesi olmak çok daha zormus.