Ben ilk dogumumu 3 yıl önce 19 yaşında yaptım, o kadar muhteşem bişeyki bebegimi gördügüm an, o anı yaşamak için tekrar tekrar dogururum, ki bi evladım daha olucak şimdi, kotam 2 çocuk oldugu için bu histen çok yararlanamıycağım, ilk evladımı 4. 200 kiloyla normal dogurdum, şimdi o anları öyle özlüyorumki tadını çıkarın hamileligin, hiç korktugumu hatırlamıyorum, sadece merak vardı, nasıl oluyo diye, şimdi sadece heycan var bebişimi kucahıma alıcagımın heycanı, hep kendime şunu söylerdim, dogurmuycakmısın ordamı kalıcak derdim, aklıma hz. Yusuf'a söylenen sözler gelirdi, eğer bizden iyiligi isteseydi şüpesiz biz ona iyiligi verürdik, zindanı istedi onu verdik. Sana o an bir tek Allah yardım ediyor. Ebeler doktorlar herkes aracı, iyiyi iste dua et, kendini korkutmak şeytandandır vesveselenme, Allah varken korku niye, oglum 4 saat içinde kucagımdaydı, unutu verdim emzirince hepsini, şimdi şapur şupur öpen kardeş delisi, oyuncaklarını karnıma yığıp kardeşim oynasın diyen bi tatlışkom var, hamileliginin tadını çıkar. İnsan özlüyor o günleri,