Dogum yaptım oğlum şuan 7 aylık etraftan duyduğunuz kotu hikayelere takılmayın herkese özgü doğum sancısı var herkes bir değil kendinizi bunalıma sokup ay çok zor doğuramam falan demeyin ölmezsiniz acıdan çok bi acısı da yok kendi kendinize terapi uygulayın...
42 haftayı buldum sonunda gidip suni sancıyla doğurdum ben en başından ay doğum sancısı zor yasa gör öyle abarttılar ki ama ben hep onlara karşı yok ben dayanikliyim bazlı değilim dedim durdum yani korkutma maksatlı olmasa bile sürekli bi psikolojik şiddet vardı
Hep kendime aman önünde sonunda doğacak o bebek orda kalmaz diye diye teselli ettim eltim doğum yapmıştı hastaneyi başına toplamıştı eşim de bu yüzden acaba sende böyle yaparmisin diye hep bi endişe vardı suni sancıyı taktılar 7 cm ye kadar baya dayandım hep başka seylerle uğraşırdım kafamı direndim doğru nefes alıp verdim bi kaç saate bebegim kucagimda olur dedim 8 cm de biraz ağladım tek sıkıntım 11 saat boyunca yatakta uzanmam oldu kalkmaya izin yoktu çünkü. Beni 10 cm kadar da yatakta tuttular bagirmamaya çalıştım doğru nefes alıp verdim hasta bezi vardı onu ısırdım oda son dakikalarda . Zar zor çatala yetiştirdiler hemen bi yada iki sancı da doğdu.. kalktım tek başıma ustumu giymeye çalıştım tekerlekli sandalyeyle yukarı goturecektiler ben yürümek istiyorum dedim bırakmadılar kalktım elimi yüzümü yıkadım saçımı topladım eşim beni saçı başı dağılmış gözü sis bekliyordu malesef o beklediği gibi olmadi . Senin diğer karılar dan ne farkın varda böyle doğum yapmamış gibisin dedi çünkü ben güçlüyüm dedim .. ben güçlüyüm dayanikligim diyin .. hayırlı dogumlar bu arada . Ben doğuma 4 hafta kala telefonu mu yonlendirdim arayan bana ulaşmasın diye . Ben kimin aradığını görüyordum tabi . Kapatın yönlendirsin tlf . Kimse a dogurmadin be oldu deyip sınırınızı bozmasın doğumdan önce ve sonra kimse bana ulaşamadı kimseyi çekmek zorunda degilsiniz