14 temmuzda öğlen post açmıştım hastaneden geldim hiç açılmam yok 40+4 dört hafta oldum üç gün önce nişanım geldi diye.. nişanım geldiği gün sancılarım da gelip gidiyor du 14 temmuz öğlen nst vardı gittim acilden giriş yaptık hafta sonu olduğu için tabi alttan muayene edildim ve ebe hiç açılman Yok eve git normal sancinin olması dedi suratsız umursamaz bir ebeydi.. hafta sonu olduğundan doktor hastanede yoktu ona kakdim mecbur tâbi arada sancı geliyor nefesim kesiliyor açılma da yok deyince benim moralim sıfıra indi ikinci çocuğum ve üç gün boyunca sancı cektim çok yürüdüm hamileliğimde hiç durmadim neyse eve geldik duş aldım gittikçe azdı sancılarım gece Bir buçuğa kadar dayandım üç dakikada bir gelmeye başladı ve artık dayanamıyordum ağrıdan eşim kalk gidelim dedi gittik çantaları da aldık o ebe hala orda nöbet saati daha sabah bitiyor.... Suyun mu geldi dedi hayır dedim ağrılarım çoğaldı çok kötüyüm dedim alttan tekrar bir muanne açılma Yok hâlâ dedi o ağrılar o kadar şiddetliydi ki gidr gitmez 6 santim açılmış der diyordum hayal kırıklığı.. korku başladı psikolojik men çoktum nst bağladı tekrar doktoru aradı nst sonucunu söyledi doktor eve gönderme sabah saat beş gibi tekrar muanne et demiş saat ikide çekildi gitti uyumaya doğum hanede bir tek ben sancıları çekiyorum saat beş oldu seslendim muanne edecektinz dedim saat bes geldi baktı azıcık ilerlemiş dedi sekizde son kez gelip bakacam dokuzda nöbetim bitiyor yeni ebeler gelecek dedi ve gitti.. yine sancılar ile baş başa kaldım saat sekiz buçukta yeni ebeler geldi baktılar dört santim olmuş dediler aldılar odaya ebeler pozitif enerji dolu o suratsız gibi değildiler hemen doğurtacam seni merak etme dedi kanimi aldılar eşimden çantayı aldılar güzel bir odaya aldılar artık dayanamıyorum diye bağırıyorum suni sancı bağladılar sonra aklım hala dolu gücüm yok eşimi içeri almıyorlar kızım evde aklım dolu kaç gün kalacam acaba bu hastanede diyip duruyor dum bir yandan eşim doğum hanenin kapısının önünde içeri almıyorlar ağlıyorum sürekli annem babamlar yanımda yi memleketteler.. zor olmaz üzülmm diyordum ama moralim bozukluğu doğumumu çok etkiledi aklım doluydu çünkü ağrılarım dayanılmayack kadar zordu. Eşim mesaj atıyor merak etme ben kapının önündym istersen gel özele gidelim bende olmayacak biliyorum sezeryan olmak istiyorum diyorum tabi devlet nerde öyle keyfine göre sezaryen yapacak. İkid bir abini ara kızım napiyor diyordum ona çok zor bir gece geçirdim kesin olecem deyip duruyordum her sancı geldiğinde yatağı tutup çömelme hareketi yaptım artık yürüyemez hale geldim bacaklarımin feri bitti... Sonunda güzel ve enerji dolu ebeler suni sancı bağlayıp doğumu ilerletti saat on oldu doğurdum bebeğimi aldım kucağıma herşey bitti mutlu sona kavuştum 15 temmuz bebeği olarak doğdu kızım 2.800 gram 49 cm ile doğdu doğumdan sonra 2.700 indi doğduğu gibi emzirdim birden nefes alamadi morardi çok korktuk eşimle çok şükür iyi oldu hemşireler müdahale etti burnu dolu diye öyle olmuştu bugün 4. Günümüz bebeğim biraz küçük ama çok şükür iyiyiz dün taburcu olduk evdeyiz.. rabbim hiç kimseyi hiç bir kadını o kapılarda bırakmasın çok kolay çok güzel doğum yapmayı nasip etsin EVET İlk kızımda da doğumum zordu ama bunda mahf oldum resmen sonuç İyi Şükür ler olsun.. Allah sizlere de nasip etsin canlarım Allah'a sürekli dua edin çünkü cidden ben ona yalvardım belki daha çok zor olacaktı ben dört gün kalırım hastane de diyordum yardım etti çok şükür varsa sorularınızı alırım kusura bakmayın uzun oldu hakkınızı helal edin kolay doğumlar diliyorum..