Sukurler olsun bende doğurdum arkadaşlar 9 ay boyunca açmadığım post kalmadı yaşamadığım stres kalmadı 1 aylıkken canım babamı kaybettim stres panik atagimi iyicene tetikledi Carpintilar nefes alamamalar evde kalamamalar daha bir sürü şey neyse 39+ 5 olduk öyle böyle doğumum normal istiyordum hep ama çok korkuyordum üstelik 1 tanede normal doğumun var sonra bir yandanda ne olursa olacak Rabbim alnimiza ne yazdıysa onu yaşarız diye kendimi teselli ediyordum ama son hafta sürekli kızıma bakıp ağlıyordum bu panik atak anksiyete o kadar zor bir hastalıkki Rabbim kimseye vermesin inşallah neyseki son akşam geldi çattı gece saat 12.30 sancilanmaya başladım 2 ye kadar dakika tuttum yarım saatte bir geliyordu kendimi stres yapmamak için yatıp uyumak istiyordum yarım saatte uyansamda düşüncelerle boğulmaktan iyidir sonra sabaha karşı sıklaşmaya başladı 7.30 da kalktığımda 15 dakikada bir şancim geliyordu ama bunda karar vermiştim 5 dakikaya kadar ailemin yanında evde kalacaktım çünkü hastanede yanıma kimseyi almiyorlardi saat öğlen 2 olmuştu ve şancim 10 dakikaya düşmüştü eşimin ısrarı üzerine hastaneye gittim dogumhanede çatım muayene edildi 5 cm olmuştu ama evde sürekli dolaştım duş aldım eğildim kalktım sonrasinda suni sancı verdiler hızlandırmak için ve 1 saat içinde 8 cm olmustu ve doğum gerçekleşti şükürler olsun panik yapan korkan arkadaslara söylüyorum belki içinizdeki en korkaklardan biriyim. Ama inanın sancidan aklınıza hiç birşey gelmiyor bebeğe odaklanın derin nefes alın bol dua okuyun allah yardım ediyor allah hepinizi bir avazda kurtarsın inşallah allah hepinizi evlatlariniza bağışlasın biraz uzun oldu hakkınızı helal edin arkadaşlar 9 ay boyunca hep sizinle teselli buldum allah hepinizden razı olsun