Yargılamak istemiyorum ama kendimide tutamıyorum. Üşüyorum diye kürtajı düşünmek nasıl bir bakış açısıdır anlayanlar banada anlatsın.. burda bebeği olsun diye binlerce arkadaşlarmızın postunu okuyup hergün onlar için dua ediyoruz, yada bebeğine bişey olan arkadaşlarımızla üzülüyoruz . Onları düşünsün görümceniz. Allahım ne güzel sorunsuz bi bebek nasip etmiş şükredip durması gerekirken aldırmayı düşünmesi çok ilginç. Daha yemek yapamıyorum iş yapamıyorum üşüyorum diye çocuk aldırmak kolaysa burda çoğu arkadaşımız 9 ay yataktan çıkamayacak seviyede riskli gebelik yaşıyor onlar napsın..?? Yolun daha en başında böyle ise o yolun sonu hiç güzel görünmüyor. Hayat doğurmaktan ibaret değil sonuçta