Hamilelikte sürekli gergin huzursuz ve mutsuz olan var mı ?

Question

Merhaba sürekli gergin huzursuz ve mutsuz olan var mı ? 18 haftadayim sürekli gergin huzursuz hiç biseyden zevk almıyorum herşey boş geliyo böyle yaşıyan var mı ?

Answer 1

Malesef var günden güne değişiyor hormonlar bende şuan 25 haftadayım her an değişik duygular içindeyim ruh halim dengesiz memnuniyetsizlik var doktorum vok normal dedi ne olacak böyle halimiz 

Comments

Geçmiyor malesef dengesiz ruh halim

---

Piskolaga felan giymeyi düşündünuz mu

---

Hayır çünkü bi oğlum daha var onun okulu ev koşuşturma derken çok dinlenemiyorum ve doğum korkusu var sanırım bunlardan kaynaklanıyor

---

Ben gittim canim pisikiyatri bana bitkisel bı şurup verdi piskologda kitap önerdi ve o kitap bana iyi geliyor du ki ben bıraktım kitabı  varislerin var ayakta kalamiyorum iş yapamıyorum piskolojim alt üst oldu ben normal de sürekli evimin düzen içinde tutan biriydim şimdi tutamıyorum kafayı yicem

---

Evdeki dağınıklık beni daha çok geriyo stres sinir yapıyo ben biraz temizlik takıntılı birydum ve bunu kaldıramıyorum

Answer 2

24 de bisey kalmiyor ayniydim hatta sirf bu yuzden bebegim asagi inmist ve dusuk riskim vardi yani ne yapiyorsak kendimiz kendimize yapiyoruz bence sende bir an once kendine bir mesgale bul ve bebeginle konusma pratikleri yap ise yariyor

Comments

Herkes de aynı olmuyo sanırım diğer yorumda 25 haftalık ve hala devam ediyormuş artık her yolu deniyorum bakalım ne olur

---

Sen  devsm edenleri boyle beynine kaydedersen dogurduktan sonrada lohusalik sendromu gecirirsin yani biraz relaks cidden iyiye guzele odaklan ki cabuk bu ruhi haliyen degissin

---

Eşim çok anlayışsız hiç destek olmuyo bütün süreci tek başıma yasiyorum sanki olduğum çevrede pek arkadasmda yok sanırım yalnızlıktan oluyo bu kadar

---

Birde esinin tarafindan bak simdi biz hamileyiz basta hormonlarimizim etkisiyle bu huzursuzlugumuz artiyor bunu bilerek empati yapalim . Esin calisiyor ve sen calismasanda o saglikli oldugu muddetce eve gelecek yeni uyenin sorumlulugu ve senin sorumlulugunla surekli dusunce halinde olacak sana da yansitma sekli ya yorgunluk ya kavga tartisma veya boyle ilgisizlik gibi lansedecek . Baslarda bende sen gibiydim hatta ise girecektim ve hamile kaldigimi ogrendim is teklifini reddettim  esim daha ilk aylardan cocuk demeye basladi ve ben zaten 5. Ayimda hamile kaldim evlendigimde cok gecmedi bu hormonlarim.sagolsun beni bambaska biri yapti 5. Ayima kadar neredeyse her gun agladim esime kan kusturdum ne yapsa batardi hatta deli gibi cocuk isteyen adami sen bu bebegi istemiyorsun diyecek kadar degisik bir psikolojiyle sinadim kendimi de tabii . Derken bunca stresli huzursuz mutsuz gebeligim kendimi buna adapte etmem bebegimi malesefki riske soktu ve suana kadar surekli yatarak hareket ve iliski yasak halde ilaclarla asagida seyreden bebegimin erken dogmasin diye istirahate ve bundan son raki surecte herseye herkese ragmen mutlu olup bebegimle konusmam gerektigine inandirmakla basladim kendimi tabii bu surecte doktorumun da uyarisi oldu bebeginle konus sanki dogmuscasina onu sevdiginden bahset dedi derken bir baktim 31 . Haftamdayim tabi sikintimdan 2 hafta sonra hemen bebegim yukari cikti ilaclar da fayda etti ve bende aslinda esime haksizlik ettigimi gerginligimi kenara biraktiktan sonra esimin yavas yavas  bana yaklasip  karnimi oksayacak mesafede bana yaklastiginda aslinda problemin tamamen benden ve benim ic huzursuzlugumdan kaynaklandigini anladim . Simdi bazen makineye degilde yere attigi coraplara gulumseyerek karsilik veriyorum oda gulerek hemen apar topar yerden alip makineye atiyor halbuki herseh bu kadar basitmis .. sen gerekiyorsa doktorunla konusup gebelik surecinle alakali gerekiyorsa esinin sana her manada yardimci olmasini ve gerekiyorsa seni simartmasi gerektigini doktorun kanaliyla ona anlatmalisin kusura bakma uzun oldu ama umarim faydasi dokunacaktir

---

Bazen soruyorum kendime zaten problem bende mi diye bilmiyorum ama. Ben panik atak hastasıyım daha önce tedavi oldum ama hamilelik başlarında tekrar hormonlar yüzünden tetikledi annem yakınımda oturuyo zaten bi o var görüştüğüm pek arkadaş çevrem yok hiç yok hatta o yüzden hep annemleyim eşim herşeyi çok abarttigimi söylüyor yani bu hastalığı halbu ki elimde değil en siddetlisini yaşıyorum çünkü bu yüzden annem sürekli gelip gidiyor yalnız kalmak daha kötü yapiyo beni ve eşim bundan çok rahatsız istemiyo gelmelerini ben en kötü durumdada olsam kendin atlat hep annen olamaz yanında diyo ama o desteği de ciddi anlamda vermiyor bana beni anlamıyo alt tarafı böyle hissediyosun şöyle hissediyosun hep yargılıyor bı yanımda olduğunu gerçekten hissetsem zaten bütün bunlar olmiycak ben yanına gitmesem yanıma gelmez hep böyleydi en çok hep ben düştüm üstüne yeni olan abarttigim bişey değil bu yani bu kadar zor durumdayken sevgisini esirgemedi zoruma gidiyor çok inat çok bencil kendi ne dusunuyosa o dur doğru olan ben karşısında batıldan ayilsam da farketmiyo çok zor bı kişilik yani bilmiyorum yoruldum bende artık nasıl olur nereye kadar böyle gider bilmiyorum. Zaman ayırıp yazdığıniz için teşekkür ederim

Answer 3

Hormonlardan dolayı oluyor tabi , ben bir gün iyiyim bir gün mutsuz bir gün asabi hormonlardan dolayı ruh halimiz alt üst oluyor  

Comments

Benim artık baya ilerledi panik atakla birlikte doktor ilaç verdi çok hafif ama o da hiç bir işe yaramıyor Allah yardımcımız olsun çok zor yaşayana

Answer 4

Bende aynıyım ve kendimi çok çaresiz hissediyorum ağlamak istiyorum aglayamiyorum olumsuz şeyleri düşündükçe boğuluyorum tek çarem dua edip sakinlemek

Answer 5

Ay sakın öyle olma. Kendini topla bebeğin yansır onu düşün onun depresif olmasını ister misin ? Ben bazen çok sinirlenirdim eften püften şeylere. Tartışma programı izler sanki ben tartışıyor gibi sinirlenirdim mesela oğlum kaşalrını çatıyor sürekli çok gergin :D ki ben süper neşeli bi gebelik geçirdim elhamdülillah