Belki doğum hikayemi yazacak zaman fırsat bulamam şimdiden yazmak istedim burada çok şeyler öğrendim öncelikle herkese tek tek teşekkür ederim.
4 yıllık evliydik ve çocuğumuz olmuyordu doktora gittik geldik birşey yok dene dene olmadı nasip dedik en son Bi doktora gittik farklı bişey istedi bizden emar çekildim beynimde tümör çıktı hormonlarımı baskıladığı için bebek olmuyor ameliyat olman lazım dediler daha 27 yaşındaydım ve beyin ameliyatı olmak çok zor geldi insanın beynini açtırması hiç kolay değil çok üzüldüm dualar ettim ilaçlar kullandım ama gerilemedi kullandığım ilaçlar çok ağırdı ve rahmime böbreklerime zarar vermiş rahmimden de ameliyat olmam gerektiğini söylediler beyin ameliyatı olmak için gün aldık hiç unutmuyorum 9 martta ameliyat olacaktım ve 6 martta hamile olduğumu öğrendim çocuğun olmaz dediler olsada düşer düşmezse de sakat olur rahmin beslemez 30 haftayı görmez alalım bebeği kimseye söyleme ailene düşecek dediler daha neler neler dediler Rabbime sığındım Allahın hikmeti işte 9 ay boyunca o oldu bu oldu beyni gelişmedi karnı gelişmedi kafası küçük dediler dediler evladım o benim Allahın bize verdiği Bi mucize. Allah şükür ki bu duyguyu bize yaşattı karnımda olması bile çok büyük mutluluk. Şimdi de sağlıklı diyorlar Allah hayır göstersin herkese. Ben evladımdan vazgeçmedim ve çok şükür 39. Haftayı gördük yarın sabah saat 11 de sezeryan la inşallah kavuşacağız Gökçe kuzumuz. Allah isteyen dileyen herkeslerr nasip etsin. Evlatlarımızı bize sağ salim bağışlasın bizi de onların başından eksik etmesin. Hepinize dua eder dua beklerim.