Doğum çok özel ve doğal bir olay, bunu ne kadar okumuş, duymuş ve bilmiş olsak da korkmamak elde değil. Fakat ne kadar acıdan kaçarsan o kadar acı oluyor sanki, benimki öyleydi en azından. Tatvan Can Hastanesi'nde Salih bey doğumumu yaptırdı. Kendisi ilgili ve iyi bir insan, bu açidan insanın ici hastaneye giderken rahat fakat yaşadıklarımı yazmak istiyorum.
Sancılarım gece 12 de başladı ve öğlen 12.00 de hastanedeydik, ben ne de olsa özel hastane ve bir oda da kendi halimde sancımı çekerim diye düşünüp epizyotomisiz bir doğum hayal ederken, girdikten 20 dk sonra suni sancı verip 3 saat o anlatılamayacak acıcı çektirip 20 dikişle 3,5 saatte doğumu yaptırdılar. bu arada sürekli çok kolay bir doğum oldu seninki deyip durdular. Onlar için kolaydı tabiki, al içeri, ver sancıyı, kes, dik, gönder. Böyle bir tecrübe yaşayacağımı bilsem evde bir ebe gözetiminde dogal sancımı çekerek bebeğimi kucağıma almak isterdim. 5 ay geçti ve maalesef hala hem duygusal hem de fiziksel olarak toparlayamıyorum, içim çığlık çığlığa, o gun bana sormadan ve bilgi vermeden bedenime yaptıkları her şey için ben hala bağırıyor, isyan ediyorum. maalesef ki bu çığlıklara hak etmedıği halde muhatap olan tek kişi eşim oluyor.
Şu an daha farklI düşünüyorum, hamilelik bir hastalık değil, hastane ve doktorluk hiç değil. Bebeğin sağlığı evet çok önemli ama anneninki de en az onun kadar önemli. Çök ciddi bir sorun olmadıgı sürece doğum da doktora gerek olmadığını düşünüyorum. İşinin ehli bir ebe kafi. Benim kanaatim.