Genellikle herkes küçümsüyor. Ki benim mecbur sezeryan olmasına rağmen... Bebeğimin kalp atışı yoktu, yarım saat içinde ameliyata girdim. Falan anlatıyorum. Ama yok.
İlk soru normal mi oldu? İkinci cümle ise, olsun olsun sağlık olsun artık herkesi kesiyorlar.
Ya Allah aşkına, diyelim ki sıkıntı yok, ben tercih ettim, ne olacak yani? Kesilen siz değilsiniz. Anlatamıyorum. O yüzden artık laf anlatmayı bıraktım. Sonuçta o bebek benim, ben de annesiyim, misler gibi de bakıyorum. Diye düşünüyorum.
Normal yapsaydım da bir şey bulur söylerlerdi. Aman, ne hali varsa görsün herkes.