İlk başta çok korkmuştum bakabilirmiyim sevebilirmiyim diye düşündüm çünkü hayatımda çok değişiklik yapmam gerekti. Birde düşük tehlikesi lekelenme derken biraz piskolojik olarak zor geçti ama sonra öyle bir sevgi geldi ki içime anlatamam. Elimdeki resmine bakıp duruyoruz kıyafetlerini çıkarıp uzun uzun bakıyoruz eşimle. Çok çok güzel bir şeymiş hele ki kokusunu duyunca nasil olacak tahmin bile edemiyoruz biz. 17+4 olduk, sabırsızlık git gide artıyor, inşallah hepimiz emanetlerimize kavuşuruz sağ salim :)