Ah canim! Hayat bazen yasamadan anlamadigin birsey.Seni ne kadar anlayabilirim bilmiyorum diyorsan yaptigim hatalar hayatimin en guzel yillarina sebep oldu.Bir zamanlar cok sevdigim bir nisanlim vardi, ne derse yapardim ki beni birakip gitmesin, annesine kardeslerinede kole olurdum ki onlar severse beni korur birakip gitmez yuvamiz olur cocugumuz olur, sonuc baskasina gitti biz nisanliyken iki gunde evlendi.Olan 5 yilima oldu.Yillarca ah vah ettim, keske bu kadar sabredip elimdeki o guzel yillari kaybetmeseydim diye, erkeklere guvenim kalmadi.Esimle tanistik beni sevdi ama bende onu 10 yil beklettim,iyiki evet dedim tabi suan 39 yasindayim (( ve ilk hamileligim daha yeni cocugum olacak.Bir seyi anladim bir erkek seni gercekten cok istemedigi surece cocuk bile olsa o erkegi o evde tutamaz.Esime bakiyorum bir dedigimi iki etmiyor mutlulugu buldum ama cok gec buldum.Simdiki aklim olsa bana kiymet vermeyeni cocugum dahi olsa kapimda tutmazdim ne yaparsan yap sonuc degismez.Allah sana ve cocuguna mutlu ve sicak bir yuva nasip etsin