25 mart gecesi plesenta previa totails nedeniyle lavaboya kalktıgımda bir anda kanamam başladı evde ben ve 3 yaşındaki oğlum dışında hiç kimse yoktu eşim gece işinde çalışıyor çünkü o anda ne yapacagimi şaşırdım ilk aklıma gelen annemi ve kız kardeşimi aramak oldu çünkü hem beni kan tutuyor hemde kanamam durmuyordu direk oğlumun yanına gittim ve ona sarılarak rabbimden guç istedim cunku bayilirsam oglum tek kalir korkar ve annemler eve giremezdi neyse yarim saat olmadan annemler geldi hemen hastane çantamı alıp yola çıktık yolda bayılmışım gözümü hastanede açtım ama yarim yamalak doktorlar sezeryan için hazirlik yapıyordu kanamadan dolayı risklerimi biliyordum ve doğumdan sonra yasayıp yasamayacagimin garantisi olmadığı için doktorlara yalvardım epidural anestezi yapın en azından evladımi bir kez olsun göreyim diye ama kabul etmediler çok riskli dediler son kez oğlumu görmek istedim ve ona sarılarak ağlayarak ameliyata girdiğimi hatırlıyorum 6 saat sürmüş kanamayi bir türlü durduramamışlar ve bu sebebten dolayı rahimimi almışlar üzüldüm mu diye sorarsanız hayır üzülmedim en azından şuan evde beni bekleyen oğluma ve rabbimin izniyle kuvezdeki oğluma kavuşabileceğim rabbimden şuan tek dileğim bebegimin bir an evvel kuvezde çıkması ve evine gitmek.. ağrım çok fazla normalde ama sürekli ağrı kesici vuruyorlar şuan hafiflemişsen bende sizinle paylaşmak istedim.. sayfada dua eden herkesten allah razı olsun hepiniz sağlıkla doğumlar yapın ve evladını kucağınıza alın inşallah..