Merhaba kızlar bu postu zor süreçten geçmiş bi anne olarak açtım size ilk doğumumun hikayesini anlatmak istedim inşallah sıkılmazsiniz olabildiğimce kısa tutmaya çalışacağım . . . Oğlum şu an 2 yaş i bi iki ay geçti şimdi ikinci hamileliğim 36 hastalık
İlk doğumum la ilgili edindiğim tecrübeler ve tavsiyelerde bulunmak istiyorum
Oğlumu 15 haftalıkken cinsiyet öğrendim hiçbir testti yaptırmadım şeker yüklemesi yapıldı sadece onda da birşey çıkmadı iri bi bebek değildi 25 haftalıkken şiddetli bel ağrıları çektim magnezyum takviyesi ile 2 hafta da geçti şimdi yine oldu bunda da kullandım magnezyum doğum 39+3 de oldu ondan önce 37 de çatı muayenesi yapıldı gayet iyiydi rahimde yumuşama var dedi ve progestan verdi ne kadar durursa o kadar iyi diye 38 e yeni girdigim de 3 cm açılma vardı doğuma alalım dedi doktor tabi ilk olunca anlamadım sancı yoktu niye doğum olsun ki dedim yatış yapıldı herşey hazırdı beni nst bağladılar ama sancı yoktu odada bağıran anneleri duydum psikolojim bozuldu ebe alttan bakmak için geldiğinde kalktım baktırmadım istemiyorum dedim ben suni sancı ile doğurmak kendi sancı gelsin dedim çıktım hastaneden doktor da zaten sancı yok herhangi bi sıkıntı olmaz ben doğum başladı diye yatış yaptım dedi bende kendi sancı beklediğimi söyledim imza attım çıktım o gün çok sancı oldu yoruldum çünkü ve stres yapmıştım 1 hafta boyunca hurma yedim yürüdüm asansör bozuldu şansım hep merdiven kullandım 39 da sabah 6 da tuvalet ihtiyacı geldi ishal gibi oldu tam yatağa geri dönecekken yeniden gitmek istedim tuvalet kapısında suyum boşaldı ılık ılık sıcak ve tutulmayacak kadar annem i uyandırdım üzerimi değiştirdi eşim uyandı 5 dk ya bir kuyruk sokumunda ağrılar oldu ve arabayla 6 10 da hastane de olduk 15 20 geçe muayene kıyafet çıkarma damar yolu derken ben hastaneye 6 cm ile gelmişim 9 cm oldu hemen doğumhane aldılar ve buçukta ve 6.40 da dünyaya geldi oğlum . . . Gelelim asil meseleye bebeğim oksijensiz oldu zor doğmuş mor doğmuş nefes ağlamadı bi kere öptüm götürdüler 4 dikiş vardı hiç acımadı hissetmedim bile ebeler giydirdi temizledi kaldırdı götürdü odaya sandalye ile hemde sedye bile değil çünkü herşey iyi zannediyorum annem kapıda yüzü bayağı düşmüş ne oldu dedim bende astım var astım olduğu için doktor bakacakmış birşey yok diye endişelendirmemeye çalıştı meğer kuvöz e almışlar değerleri çok kötü gelmiş normal insanda olması gereken değer 250 iken onun 3 bin civarı odaya alındım hiçbir sıkıntı yoktu 1 gün kaldım hastanede kendi isteğim ile tuvalete gittim hiç yanmadı yürüdüm sadece aşağıya baskı oldu diye zorlandım sonra geçti bi de kaslarım yorulmuş tutuldum biraz bebeğim orada diye bi gün sonraya çıktım o kaldı benim süt hemen gelmedi hastane de pompa kiraladık sağınca da gelmedi zorla bi yudum bi gün sonra doldu mastit oldum bebek de yok akşama kadar sağdım artık makineyle yaşadım diyebiliriz 5 gün boyunca kuvöz e süt taşıdım hala değerleri düşmüyordu ama taburcu ettiler yine de nöroloji gitmem gerektiğini beyninde bi hasar olabileceğini söyledi ler eve geldik hiçbirşey yokmş gibiydi bebekte normaldi herşey tüm refleks tüm şeyler bi anda göbek kanadı bi de onun icin sürekli gittim doktora yaktılar ince ki çubukla sonra geçti kan alımı zordu damarları ince hala zor bulunur çok çekti yavrum 15 günlükken ben boynunda bi yumurta büyüklüğünde birşey gördüm ve yüzünün bi tarafı sis bi tarafı gelişmemiş farkettim meğer boynunda tortikolis oluşmuş yani boyun eğriliği meğer tüm o kan değerleri kas hastalığı olduğunu ama hangi kasları nereyi hasar etti zamanla göreceğini belirliyormuş çok şükür ki yine de boynunda olan birşeymiş tüm vücudunda herhangi birşey yoktu nöroloji de temiz çıktı kalça kulak da temizdi herşey iyiydi tek işte doğum anında boyundan çekerken kası zedelemiş doktor yırtılmış kanamış ve kısa kalmış 9 ay boyunca egzersiz yapmak zorunda kaldım ağlamaktan katılan kıpkırmızı olan bebeğim çok zordu eğer geçmez ise ameliyat olacaktı günde 4 seans 100 er defa 3 hareket çok zordu 9 tane ayrı doktora götürdüm araştırdım hepsi aynı şeyi söyledi egzersiz ile geçecek dediler ne lohusalık bildim ne bebek nazlanması çok şükür ki 9. Ayında geçti gitti ameliyata gerek kalmadı ve biz ikimiz başardık yüzünde asimetri gitti kafası düzeldi çok şükür ki şu an düny güzeli bi oğlum var o günleri düşündükçe nasıl yapmışım ben o hareketleri diyorum acı vermiştim şimdi asla yapamam herkes çok tepki veriyordu çocuk ağladıkça yapma diyorlardı evden çıkmak istemiyordum herkesden bıkmıştım o dönem geçti çok şükür şimdi abi oluyor yavrum inşallah okursunuz sormak istediğiniz birşey varsa sorabilirsiniz uzun oldu diye çoğu şeyi atladım inşallah anneler e hem umut hem bilgilendirme olur siz siz olun doktoru iyi secin derim bi doktor hatası benim 9 ayı zindan etti allah başka dert vermesin tabiki herkese şifa versin teşekkürler