Zor günler atlattım derken neler yaşadığımı bilmiyorsunuz keşke her yerim ağrısa siz gibi. Birilerinin sıkıntısını küçümseyip kendi sıkıntılarını da abartmak ne bileyim cahillik. Bu ilk gebeliğim değil o haftalarıda sonrasınıda sizden çok daha iyi biliyorum. Sizin buşantılarınız anlıkmış ne mutlu size 20 haftama kadar 7/24 midem bulandı yemek masasından koşa koşa kusmaya gitmek gece uyandığında bile midesi bulanmak evladından tiksinmek evinden tiksinmek sabun kokusundan dahi tiksinmek hatta kendi teninden tiksinmek. Midenin içine asit dökülmüş yanması sabahlara kadar uyuyamamak çaresiz bir şekilde her çareyi denemek ağlaya ağlaya dua etmek. Aşırı tükürük salgısından 3.5 aydır evdekilerle bir işitme engelli gibi işaret diliyle konuşmak yanında oturan eşine konuşamadığın için mesaj yazmak. Biri telefonla arayacak diye sürekli telefonun sesini kısmak çünkü insanlara nasıl anlayacaksın ben konuşamıyorum gülerken öğürmek konuşurken öğürmek sürekli tükürmek ve tükürmekten öğürmek. Her an ağzından bitmek bilmeyen bir tükürükle durmak şuanda bunu yazarken bile. Gece defalarca tükürmek için uyanmak. Evladının sürekli senin ne anlattığını anlamaya çalışması sonunda bıktım senin bu kpnuşamamandan demesi. Siz bunları anlayamazsınız ama mesela benimde sırtlarım ağrıyor önemsemiyorum bugun kasıklarımda ağrıdı ayakta duramıyorum hemen ağrımaya başlıyor ama önemli değil 2 kere şiddetli karın ağrısından acile kaldırdılar oda önemli değil geldi geçti arada dişim ağrıyor inanın oda önemli değil gelip geçiyor huzursuz bacak sendromu var bacağım ağrıyor çıldırıcak gibi oluyorum fkat siz anlamazsınız bundan çünkü damdan düşeni n halinden damdan düşen anlar. bu tükürüğün çaresi yok ve bi öncekinde doğumdan 1 ay sonra geçti. Sokağa çıkamıyorum tüküremeyeceğim için 3.5 aydır evden hastane hwriç çıkmıyorum sosyal hayatım koronadan önce bitti. İyice bi düşünün bakalım hangisi daha ağırmış