0 oy
1,020 göst.
Doğum kategorisinde (155 puan)

Her şey 15 Haziran sabahı başladı, 39+3 günlük tosbik mi tosbik bir hamileydim ve doktor kontrolüm vardı. 15 gündür doktoruma gözükmemiştim ve bu son tarihler için bayağı uzun bir aralıktı. Yaklaşık 2 aydır su azlığı ile baş etmeye çalışıyordum. Ne kadar nefret etsem de havuç suyu ile seviyeli bir ilişki kurmak zorundaydım. Aklımda binlerce soru vardı. Acaba suyumu arttırabilmiş miydim? Açılmam var mıydı? Doğum yakın mıydı yoksa 40′lı haftalara mı kalacaktı?
Aklımdaki sorular eşliğinde doktorumun odasına girdim. Hemen ultrasona aldı veeee bingo! ‘Suyun sınırında altında, bu çocuğun hemen doğması lazım!’ cümlesi odada buz gibi bir etki yarattı. Üstelik sadece bu da değildi bebeğim aylarca durmuş durmuş doğum haftasında boynuna kordon dolamıştı. O an ne düşüneceğimi bilemiyorum tek bildiğim korktuğum. Seni hemen yatırmam gerek ama bir de gel vajinal muayene yapalım ne durumdasın bakalım diyor doktorum. Bir önceki gece bu anı hep’ ooov inanılmaz 4 cm açılman var, aferin sana!' cümlesi ile hayal etmiştim ama maalesef öyle olmuyor. Öyle ki doktorum rahim ağzına bile ulaşamıyor, haliyle uyaramıyor. Doktorum, bebek çok yukarıda rahim ağzı aşağı bakmıyor, rahimi uyaramadım. Bugün eve gideceksin ve bana söz ver en az 10 km yürüyeceksin diyor. El mahkum tamam diyorum ama saat 16 gün neredeyse bitmiş ben bu göbekle yarına kadar nasıl 10 km yürüyeceğim? Her neyse eşimle eve gelir gelmez yemek yiyip kendimizi yürüyüş parkuruna atıyoruz ve gece 12′ye kadar ben yaklaşık 20 bin adım atıyorum korkudan (14 km ediyor :) ) Ertesi gün doktorum odaya ilk bizi alıyor ve beni tekrar muayene ediyor. O da nesi?! Rahim ağzına rahatlıkla ulaşıyor :) yürüyüş işe yaramış. Biraz ağrılı şekilde rahimi uyarıyor ve bugün nişanın gelecek sana suni vermek istemiyorum kendi sancıların başlasın istiyorum o yüzden dünkü performansı bugün de bekliyorum diyor. Yürü, Squat yap, merdiven çık ve pilates topuna otur.
Annemler bu süreçte yazlıktaydı eşime kalk gidelim hem unutur stres olmam hem de deniz kenarında yürümek beni sakinleştirir diyorum ve pilates toğunu yüklenip yola çıkıyoruz :) Çok uzatmayayım önceki günün de yorgunluğu ile gebere gebere 15 km yürüdüm. Yürümenin etkisiyle Mersin’deyken saat 18.00′de nişanım geldi. Nişan geldikten sonra düzenli kasılmalar yavaş yavaş başladı. Sancılar gelince ayakta biraz bekliyordum geçince yürümeye devam ediyordum. Sancılar 10 dk’da bire düşünce Adana’ya doğru yola çıktık. Adana’ya gelince eve bile uğramadan direkt hastaneye gittik. Saat akşam 21 sularıydı beni doğumhaneye aldılar. Doğumhaneyi ilk kez orada gördüm, etrafıma bakıp kızım gözlerini burada açacak diye mutlu oldum. (Normal doğuracağına olan inanca bakar mısınız :))
Ebe beni çatala aldı ve muayene etti 1.5 cm açıklık var dedi ve nstye soktu. Nst’de de sancı çıkınca doktorum sabah 5′te hastanede hazır ol mesajı attı. Ben sabahı nasıl edeceğim kaygısı ile eve geldim. Yemek, duş, squat, pilates derken uyku saatini zor zoruncak getirdim. Gece 12′de uyudum fakat 2 saat sonra müthiş bir ağrı ile uyandım. (Evet burada hep okuduğumuz o gece uyurken bele giren meşhur sancıydı kendisi :) ) O saatten sonra 5 dakikada bir gelen ve 1 dakika süren sancılarla sabahı etmeye çalıştım ama söylemeliyim ki pek de kolay olmadı herkes uyurken sessizce sancı çekmeye çalışmak. Ağrıyı en aza indiren pozisyon olan köpek duruşu ile sabahı ettim. Sancı aralarındaki o minik 4 dakikalarda be kadar uyuyabilirsem o kadar uyudum.
Sabah namazını kılıp gusülümü alıp hastaneye doğru yola çıktık. Varır varmaz yine muayene yapıldı ve açıklık sadece yarım cm ilerlemişti. İnkar edemem moralim çok bozuldu tüm gece sancı çekmenin karşılığı yarım cm miydi yani? İçimi korku kapladı ben 10 cm açıklığa kaç saatte ulaşacaktım? Bana önlük giydirip lavman yaptılar ve sancı çekmem için odaya aldılar. Zaman zaman nstye bağlanıyordum sancılar düzenliydi ve bebek kalp atımı da gayet normaldi. Sonra o tatliş nöbetçi ebeler mesai devretti ve o korkunçlu yaşlı huysuz ebe başıma geldi. Sürekli bir azar hali: ‘Maskeni tak, hareket etme, ben sana yat kalkma demedim mi!’ Ne oluyorduk yahu? Ben devlet hastanesinde mi doğuruyordum da haberim yoktu? Tüm o kötü doğum hikayelerindeki moral bozan ebe sanki vücut bulmuş da karşımda dikiliyordu. Canım ebem sayesinde müthiş stres oldum, ben bu kadınla nasıl doğuracaktım? Korktuğum başıma geldi ve stres hem sancılarımı hem de bebek kalp atımını etkiledi ve bebeğimin kalp atımı 80′e kadar düştü. O saatten sonra benim için kabus başladı. Huysuz ebem paniğe kapıldı bebek kalp atımı dalgalanıyor bu saatten sonra sürekli nstye bağlı kalacaksın asla kalkmayacaksın dedi. Yatarak, hareket etmeden sancı çekmekse dünyanın en zor işiydi. Ben yürümek, sancı gelince çömelmek ve bağırmak istiyordum ama hiçbirine müsaade edilmiyordu.
Sonra kapıda doktorum belirdi, inanın o an dünyada en çok görmek istediğim kişi oydu. Beni muayene etti açılma 3 cm idi. Ebe kalp atımlarını doktoruma gösterdi doktorum olabilir sonradan düzelmiş dikkatli olalım ama sen yine kalk yürü, hareket halinde ol ve bol bol çömel dedi. Ben bunu duyunca nasıl sevindim bilemezsiniz. Ebeye dönüp nağbeeerrr dememek için kendimi zor tuttum. Fakat erken sevinmişim doktor gider gitmez ebe bana 15 Dk şu koridorda gez gel sonra geri nstye bağlayacağım dedi. Ben ama doktor.. Demeye kalmadan ben bu riski alamam dedi. Haydaa.. Neyse ben o arada eşim ve annemle koridorda yürüdüm, çömeldim bu bile çok iyi geldi. Korkunçlu ebeyi gördükçe ağlayasım geliyordu bir yandan sancılarla bir yandan onunla uğraşmak zorunda olmak canımı sıkıyordu. Saat 12ye doğru açılmam 4 cm olmuştu. Ebe bana sürekli açılma çok yavaş sen şimdiden böyleysen kesin sezaryen olursun demeye başlamıştı. O öyle dedikçe ben deliriyordum zira şimdiye kadar onca sancıya rağmen ağzımdan tek bir çığlık dahi çıkmamıştı, sadece sancı gelince hafifçe inliyordum.
Öğle arasına girince doktorum beni doğumhaneye aldı ve suyumu patlattı. Aman Yarabbi ondan sonra gelen sancılar neydi öyle? Öncekiler fragmanmış resmen. Çok uzatmayayım ağlatan sancılar, huysuz ebe ve nst döngüsü ile saati 16 ettik. Açılma 6 cm olmuştu. Doktorum geldi ve Hicret bu doğumun şimdiye kadar gerçekleşmesi gerekiyordu esasen dedi. Ben artık tamamen kendimi bıraktım ve hüngür hüngür ağlamaya başladım. Doktorum hemen inancımı yerine getirmeye çalıştı. Buraya kadar geldik vazgeçecek değiliz biraz daha diş sıkacağız ileride kızına anlatacak havalı bir hikayen olacak dedi :) Moralim 3. Dünya ülkesi borsası gibiydi doktoru görünce yükseliyor, korkunçlu ebeyi görünce düşüyordu. Doktorum gitti ve biz bayan korkunçlu ile yine baş başa kalmıştık. 7 cm açılmaya ulaştığımda saat 18 olmuştu ve ebenin mesaisi bitmişti :) Belki inanmayacaksınız ama 7 cm açıklığa korkunçlu ebe ile birlikte 12 saatte ulaştım geri kalan 3 cm ise ebe gittikten sonraki bir saat içinde gerçekleşti. Yani kadın resmen benim kabusum olmuştu. Moralimi bozarak doğumumu yavaşlatmıştı. Saat 19 olunca doktorum beni doğumhaneye aldı tam açıklığa ulaşmıştım.

9 Cevap

+2 oy
(155 puan)
Doktorum beni karşısına aldı ve Hicret zor olan kısmı bitti bundan sonrası doğru ıkınma bebeğin boynunda kordon var senden olabildiğince bebeği itmeni istiyorum zaten şu an başını görüyorum kalan 3 cm var onu büyük tuvaletini yaptığın kaslarınla **, nefesini ciğerlerine doldur, çeneni göğsüne yasla ve ıkın dedi. Her dediği şeyi harfi harfine yaptım fakat bir terslik vardı ben ne kadar ıkınsam da bebek bir türlü aşağı inmiyordu. Yaklaşık 45 dakika bu şekilde her sancı geldiğinde biz tüm doğum ekibi bağırış çağırış ile beraber ıkınıyorduk. Doktorum kaygılanmaya başlamıştı. Rahim resmen bebeği bırakmak istemiyor, dolanan kordon çok kısa şimdiye kadar çoktan olması gerekiyordu güzel ıkınıyorsun dedi. Her ıkınma sonrası bebeğin kalp atımına bakıyordu. Düzenli ritimi duyunca bir oh çekiyorduk. Doktorum Biraz daha deneyelim ama artık sezaryen fikrini de aklının bir köşesinde tut dedi ve cerrahi hemşiresini ebelerden daha iyi bastırıyor diye 2. Kattan çağırttı. O saatten sonra karnıma 2 kişi bastırıyordu bense deli gibi ıkınıyordum artık halim kalmamıştı ve saat 20.30 olmuştu. Doktorum durdu ve ben artık sezaryeni tavsiye ediyorum istiyorsan ıkınmaya devam edelim ama bundan sonra olacak hiçbir şeyin sorumluluğunu almam dedi. Ağlayarak doğumhaneye annemi ve eşimi istedim. Geldiler ve halimi gördüler, ikisi de dehşete kapılmış gibiydi sen niye bunca saat direttin haline bak dediler. İkisi de çok korkmuştu bana bir şey olacak diye. Onlar benim için endişelenirken benim tek düşündüğüm bebeğimin kalp atımıydı sonra teslim oldum ve Hicran Hanım ameliyathane hazırlanabilir dedim. Ondan sonrası çok hızlı gerçekleşti hemen ameliyathaneye indik. Benim sancılarım hala devam ediyordu. Sancılar geldiğinde sabit duramıyordum aksi gibi sancılar da 1 dakikada bir geliyordu. Epidural yapılırken sancı gelecek diye çok korktum ama öyle olmadı. Hızlıca uyuştum ve ameliyat başladı. Tüm günün stresi bitmişti ve ben anın getirdiği rahatlama ile sessiz sessiz ağlıyordum. Saat 21.13′te tüüüüüm gün boyunca beklenen çığlık gelmişti. Benim süslü kızım durmuş durmuş doğmadan bir gün önce bulduğu kordonu boynuna dolamıştı ve annesini biraz yormuştu :)

Hani şu onu görünce her şeyi unuttum cümlesi var ya heh işte o dünyanın en haklı cümlesiymiş meğer :) O maviş gözlerle bana bakınca ben bir 28 saat daha sancı çekmeye razıydım. Sona gelirsek hanımlar sezaryen öcü değildir. Mühim olan bebeğin kendi vaktinde gelmesi. Komplikasyon olması kimsenin suçu değil, kendinizi sezaryen olunca eksik hissetmeyin. Her doğum kendinde özgü ve çok kutsaldır. Asla sancıları çektiğim için pişman değilim 2 cm açıklıkla bile sezaryen isteyebilirdim ama bebeğimin oksitosin hormonu salgılamasına müsaade ettim, sütümin hemen gelmesine sebep oldu.

Ve bir tavsiye vermem gerekirse tüm hamileliğiniz boyunca miniğinizle sohbet edin. Çığlık çığlığa ağlayan bir varlık sizin adını seslenmenizle şak diye susunca sevinçten gözleriniz yaşaracak :)
(65 puan)
Doğum hikayenizi okudum. Çok şükür bebeğinize sağlıklı bir şekilde kavuşmuşsunuz. Bende normal doğum isteyenlerden hayırlısıyla.Sizin hikayenizde normal doğum için o kadar çaba sarf etmenize rağmen (uzun yürüyüşler, sukuatlar, pilates hareketleri, sancı çekmeleri, açılmaların yavaş olması) sonrasında aksiliklerin başınıza gelmesini esefle okudum. Korkunç ebe özellikle devlet hastanelerinde oluyor özelde olmaz diye düşünmüştüm. Ama siz özelde karşılaşmışsınız bu durum psikolojiyi ne kadar etkiliyormuş. Ve sonrasında o kadar güzel ıkınmanıza rağmen kordondan dolayı bebişin gelmemesi ve sezeryan. Ben doğum için gerekli olan her şeyi yaparsam (aksilikler dışında tabi bebişin ters gelmesi, kalbinin yavaşlaması sancı gelmemesi vs) normal şekilde  sorunsuz doğururum diye düşünüyordum. Anladığım şu ki her şeye hazırlıklı olmak gerekiyor ben normal olması için elimden geleni yapacağım ama aksilik olurda sezeryana dönerse iş buna da razı olacağım.. 34 haftamdayım umarım her şey yolunda gider. Size de bebişinizle uzun güzel bir ömür diliyorum
(155 puan)
Allah razı olsun çok teşekkür ederim :) uzun süredir bildirim gelmiyordu şaşırdım. Şimdi kızım 5 ay 11 günlük oldu doğumun üzerinden neredeyse 6 ay geçmiş. Şimdi geriye dönük baktığımda meğer ne kadar çok yıpratmışım kendimi normal doğum olsun diye tüm hamileliğim boyunca diyorum. Keşke böyle olmasaymış mayıs ayında 40 derece Adana sıcağında oruç oruç günde 10 bin adım atardım. Bu uygulamanın, çevremin, doktorumun ve okuduğum doğal doğum kitapların bu normal doğum ısrarımda payı büyük. Ben adeta bir doğuma değil de sınava hazırlanır gibi hazırlanmışım. Lütfen siz böyle yapmayın kararında yürüyüş yeterli gerisini Allaha ve akışına bırakın. 9 ay boyunca planladığınız doğumu yapamayınca lohusalık da zor geçiyor bir başarısızlık hissi geliyor yakanıza yapışıyor. Oysa ortada sağlıklı bir bebek ve anne var gerisi normalmiş sezaryenmiş hiç önemli değil. Rabbim en kolau ve hayırlı şekilde bebeğinizi kucağınıza almayı nasip etsin
(65 puan)
Amin inşallah teşekkürler .. Ben eski bir gönderiyi okurken rast geldim profilinize doğum hikayemi en son postumda var yazmışsınız, ordan okudum. İyiki de okumuşum. Ben şu an gebe eğitimi alıyorum. Nefes egzersizleri, pilateste esneme hareketleri yapıyorum. Öncelikle normal doğum en doğalı bebeğim ve kendim için. Bebek o kanaldan geçerken ilk zararsız mikropların alıyor dünyaya hazırlıksız sudan çıkmış balık gibi gelmiyor. Anne de hem o süreci yaşıyor görüyor çabalıyor bebeğiyle karşılaşıyor hemde bebekten sonra plesantasını tümüyle tertemiz çıkarıyor. Hem memeye süt de geliyor emzirme de sorun yaşamıyor diye okudum. Zor bir doğum şekli aslında normal doğum, yıpratıcı uzun sürmesi sancılar açılmayı beklemeler ama dediğiniz gibi bu yola gönlümü koydum. Normal ağrısız doğum yapmayı çok istiyorum bunun için elimden geleni yapacağım. Benim ilk gebeliğim yaşım 36 buna rağmen eğitim alarak kendimi korkutmadan normal doğuma hazırlanıyorum.. Ama okuduklarım annelerin deneyimleri  beni aydınlatıyor yol gösteriyor kendimi tel bir seçeneğe şartlandırmıcam. Öncelik normal doğum ama şartlar sezeryanı gerektirse buna ayak diremiyeceğim. Doğum hikayenizi paylaştığınız için teşekkürler bu hikayeler çok kıymetli bizler için.. Sizin gibi bende bebeğimi kucağıma alıp bu günleri geride bırakırım inşallah
(155 puan)
Rica ederim ben de burada az doğum hikayesi okumadım bu yüzden kendi hikayem çok pozitif olmasa da böylesi de olabilir bakın demek için paylaştım :) normal doğumun tüm faydalarını biliyorum o yüzden 28 saat boyunca bebeğimi ve kendimi tehlikeye atarak sezaryeni reddettim ya :) İnşallah gönlünüzce olur ben epidural açıklığı a ulaştığımda doktorum istememe rağmen ıkınma içgüdümü engeller diye yapmadı. Doğum hikayenizi okumak için sabırsızlanıyorum, çok da bir şey kalmamış miniğinize kavuşmanıza :)
(65 puan)
Çok iyi yapmışsınız bende hikayenizde düşüncelerinizde  kendimi buldum o yüzden yazmak istedim.. Allah en hayırlı olanı versin inşallah her şey yolunda gider mutlu bir şekilde paylaşırım.. Gece gece yazdım kusura bakmayın
-Reklam-
0 oy
(136 puan)
Allah analı babalı büyütsün canım.. O huysuz ve morel bozucu ebe bana da denk gelmişti. O söylediği lafları yüzünden heyecan yapıp bebeğimin kalp atısı yavaşladı ve normal doğumdan sezeryana alınmştım.. 4 sene önceydi. Ama hç unutmam. 
(155 puan)
Allah onlar gibisini ıslah etsin ya. Bir anne için ne kadar önem arz ettiklerinin farkında değiller. :(
(136 puan)
aynen canım.Allaha bıraktım.
0 oy
(790 puan)

Yaa çok güzel anlatmışsın <3

Hamileligimin başından beri hep o sancıyı cekipte sonradan sezeryan olmak zorunda kalırım diye korkuyodum ama öyle güzel anlatmışdın ki ona bile amaan olursa olsun dedim çünkü o sıkıntılı saatlerden sonra bı mucizeye kavuşuyosun :)
Sağlıkla büyütürsün bebeğini inşallah canım benim :)<3
(155 puan)
Yaaa o kadar mutlu oldum ki mesajınız amacıma ulaştığını gösteriyor :) İnşallah en hayırlı şekilde doğumunuzu gerçekleştirirsiniz ama aksi bir durum olursa da lütfen lohusalığı kendinize zehir etmeyin <3
(790 puan)
Normal doğum yapmak istiyorum ama okuduklarımdan sonra sezeryan olsada lohusalığı zehir etmem kendime sayende merak etme :))
(155 puan)
Ne mutlu bana o zaman :)
0 oy
(405 puan)
Ya okurken gözlerim doldu sen bir değil resmen iki doğum yapmışsın. Gözümün önünde canlandı yaşadığın herşey. Güle güle büyüt yavrunu. Bizde 40+1 olduk bekliyoruz bakalimm ama çok korkuyorum.. 
(155 puan)
Çok teşekkür ederim :) İnşallah içinize en sinen şekilde hayırlısı ile doğum yaparsınız :) Korkmayın lütfen, çok güçlü olduğunuzu bilin bunu doğum yaptığınız gün daha iyi idrak edeceksiniz :)
(405 puan)
Normal doğuma o kadar inandırdım ki kendimi sezeryan kelimesini duyunca karnıma ağrılar giriyor inşallah benimde korktuğum başıma gelmez. :)
(155 puan)
Bu cümle tehlikeli cümle işte :) bu cümle benim 9 ay boyunca içimden geçirdiğim cümle :) Allah insanı iddiasından vurur ikiniz için de en hayırlı doğum şeklini iste :) İnşallah içine sinen seni Lohusalıkta mutlu edecek bir doğum yaşarsın :))
0 oy
(86 puan)
Şuan 6 aylık hamileyim yarın 7 aylık oluyor bebeğim kanamam var bebeğimin suyu azalmış ve bebeğimin başında 3 tane su kesesi var bir tanesi de 9 cm büyüklüğün de hiç bir şekilde ayağa kalkmamam gerekiyor ve şuan sizin doğum hikayenizi okuyunca çok duygulandım ve aklıma şöyle bi soru takıldı acaba bnım de bu kadar sorun arasında böyle güzel bi mutlu son hikayem olabilecek mi Rabbim hepimiz sağlıklı bi şekilde nasip etsin yavrularımızı
(155 puan)
Lütfen moralini yüksek tut :) her zorluğun sonunda bir kolaylık olduğunu da aklından çıkarma. Çok bir şey kalmamış dişini sık :) İnşallah en hayırlı şekilde bebeğini kucağına almak nasip olacak ve sen de böyle bir post açıp diğer gebelere umut ışığı olacaksın :))
(86 puan)
Amin canm Allah razı olsun senden inşallah bana da kısmet olur böyle güzel bi post açabilmek Rabbim yavruna da sağlıklı uzun ömürler verir inşallah
0 oy
(92 puan)
Sanki bir romandan bir bölüm okudum.. bu ne güzel bir betimleme idi gözümde canlandı resmen herşey  rabbim hiç ayırmasın sağlıkla büyüt annesi.. geçmiş olsun..
(155 puan)
Çook teşekkür ederim :) yaşarken bir roman karakteri gibi oluyor böylesi mucizevi bir anı o yüzden böyle kaleme almak istedim :)
0 oy
(76 puan)

Öncelikle gözün aydın canım Allah analı babalı büyütsün yazdıklarını resmen yaşamış gibi oldum 7aylık hamileyim o dengesiz ebeyi boğasım geldi:D

(155 puan)
Ahhahhah onunla özel olarak ilgileneceğim inşallah iyice toparlanmayı bekliyorum :) bu benim artık gebelerin adına verdiğim bir intikam savaşı olacak :D
0 oy
(98 puan)

O kadar güzel anlatmışsın ki :) sağlıkla mutlulukla büyüsün inşallah.. Çok duygulandım gerçekten :)

(155 puan)
Teşekkür ederim Allah razı olsun :)
0 oy
(466 puan)
Allah size bağışlasın hayırlı evlat eylesin.
(155 puan)
Teşekkür ederim Allah razı olsun :)

İlgili sorular

672,834 soru

3,515,455 cevap

4,375,483 yorum

189,480 üye

...