Çevremdekiler gamsız olduğumu söylerler. Aslında gamsız görünürüm. 10. Haftamdan sonra kanamalarım başladı. Ilk doktora gittim sonra evde kendim yatarak ilaçlarımı düzenli alarak sadece rabbime dua ettim. Biliyorum şeytan isyan etmemi ağlamamı yakınmamı niye benim başıma geliyor dememi bekliyordu ama ben hep allahım verende alacak olanda sensin hayırlısı ise ver rabbim emaneti değilse verme derdim. Hep dua ettim. Biliyorum bi bir imtihandı ve bugün tam 19+0 dayız.
Demek istediğim kendinizi üzmeyin yıpratmayın birçok kadın şu durumu yaşıyor ve sağ sağlim atlatanlar oluyor. Malesef ilk husranla biten tecrubenizden dolayi biraz daha hassassınız. Ama şuan sizin stresiniz tedirginliğiniz bebişinize yansıyor. Ona odaklanın konuşun sevin. Siz mutlu olursanız o da mutlu olur. Hayırlısı ile sağ sağlim kavuşn yavrunuza allah yar ve yardımcinız olsun. Bir daha kötü acılar yaşamayın inşallah.