Allahım beni anlayan biri daha. Kaynanam da öyle. İlk gebeliğimde de midem aşırı bulandığı için hiçbir şey yiyemiyordum. Düşüreceksin, gelişim geriliği olacak falan diye diye bir ay kalmadı kalbi durdu bebeğimin. Bu sefer doktoru değiştim ilaç yazdı, onun sayesinde biraz da olsa yiyordum. Kusuyordum da, mide bulantısı beni mahf ediyordu. Uzanıp kalıyordum öyle. Kocama " Bundan nasıl çocuk olacak" Diyordu. Sürekli uzanıyormuşum. Kendisinin biraz bulanınca sabahtan akşama kadar beynimin etini yiyor resmen, inleuip duruyor. Hamile kadını anlamıyorlar. Beni birtek annem anlıyor canını sevdiğim. O olmasa zor dayanırdım zaten. Kafana takma diyip duruyor ama takmamak elde değil ki. Evde de her işe karışıyor sinir oluyorum. Dışarda birinden birşey duyuyor saçma s***** gelip bana böyle böyleymiş diyor. Neymiş efendim su bebeğe kilo aldırır, bebek büyük olurda doğuramazsın su az iç,böyle a*****a*****şeyler. Ben sinirlenmiyim ne yapayım yani of