Canm acını bir nebze teselli eder mi bilmiyorm ama ben şuan 30 yaşındaym, 22 yaşmda evlenmişti cocugm olmuyordu ne tedaviler asilamalar vesaire, tutmadı da tutmadi.. Allah'ım hamile kalım baska bişey istemiyorum diyecek kadar yıpranmıştm o ignelerden, ilaç paralarndan. Herkes tefavisiz oluyoken benm olmadi.en sonunda tuttu duscekse erken düşsün diyerek icmde korkuyla yasadm düşmemesi icn bu sefer de korkular ilacalr iğneler derken 5 ay 7 ay 8. Ay
34.haftanin içindeyken doktora gittim ultrasondan baktı kalbi durmuş, doğuma alıyoruz dedi sadece. Ne demek kalbi durmuş algilayamadm, ölmüş mü? Çektiğim acının haddi hesabı yok, asla anlayamz cekmeyen, yıllardır bekledgm her eşyasının hazır olduğu bebegm yaşamayı bırakmış, sadece yaşamayı bırakmak da değil artık, onun bedeni ne olacak nasıl olcak nasıl ustesnden gelcem soruları beynime usustu bir anda.aradan 2 yıl geçti boşandım, sevdgm biriyle evlendim şuan 36 haftalık hamileym. Allah nefes vercekse, hamile kalcaksak eğer buna hiçbir doktor hiçbir şey engel olamaz, vermicekse de kimse o bebeği bize veremez, Allah ne zaman hangi yaşta hangi üzüntüleri yasadktan snra vercekse o bilir sadece.keske kendimi o kadar yipratmasaydm diyorum şimdi. Bebek diye kendmi harab etmeseydm. Hamile kalamamak bile beklemek bile bazı acıların yannda beklemeye değer geliyo.cocugnu doğunca kaybedenler, büyütüp cinayete kurban verenler bir sürü şeyler.
Anladım ki biz ne zaman istersek değil Allah ne zaman yazmışsa o zaman anne olcaz, belki bi sonraki ay belki üç beş yıl sonra. Nasılsa anne olcaksn nasılsa bebegn olcak, nasılsa ben de anne olcam, yıpranma, aglama.. en hayırlı en doğru zamanda iste sadece. Nasılsa bir bebisin olcak emin ol:) Allah kucağımızı boş birakmasn inşallah