Kızlar 40+1 oldum artık ve uygulamadan atıldım. Bebeğim doğmadı hala ve çok stres yapmaya başladım. Burada herkese teselli veriyoruz ama kendimize gelince öyle uygulamak hiç de kolay olmuyor. Pilates topunda zıplamaktan da saatlerce yürümekten de hurma yemekten de her gün "ne zaman doğuruyorsun, doğdu mu" sorularını duymaktan da.. hepsinden sıkıldım artık. Oysa çok hareketli bir hamilelik geçirmiştim ve bu yüzden hemen doğururum diye ümit ediyordum. Olmadı. Daha ne kadar bekleyeceğim bilmiyorum canım çok sıkıldı. Dün uzun uzun konuştuk oğlumla. Bazen doğmamış çocuğuma sinirleniyorum niye gelmiyorsun diyorum.. Sonra kendime kızıyorum sen böyle mi anne olucan diyorum.. Onu kötü etkilemek istemiyorum. Benim yavrum bana hiç sıkıntı vermedi teyzeleri. Çok güzel bir hamilelik geçirdim elhamdülillah. Ama şu bir hafta çok yordu. Ne zaman doğacağını bilsem.. Sancılarıçekerim Allahın izniyle ama bu bilinmezlik strese sokuyor. Allah kimseye taşıyamayacağını yüklemezmiş ya hep derdim zor bir hamilelik geçirseydim herhalde eşim bana tahammül edemezdi. Oysa güçsüz olan benmişim... Yine bi şekilde doğacak Allahın izniyle ama düşünmemeye çalışacağım inşallah bize dua edin kızlar. Benim oğlum büyük insan olacak inşallah zamanını bekliyor. Ben de doğumumda size dua edeceğim inşallah. Bakarsınız güzel bir doğum hikayesiyle dönerim. Allah'a emanetsiniz.