Cumartesi akşamı doğdu. Cuma gecesi saat 3 te baktım nişanım gelmiş kızlar. Sabaha kadar uyuyamadım. Sabah oldu başladım temizlik yapmaya 4 e kadar evi dip bucak temizledim ve bu arada adet ağrısı gibi ağrı çekiyorum.
Doktorumu aradım gel bakalım dedi. Eşime dedim doğuma gidiyoruz tabi inanmadı böyle doğuma mı gidilir hani sen bağırmıyon ya falan. Bu arada otobüsle gittik hastaneye. Eşim eşyaları bile almadı inanmadı bana.
Sonra 6 gibi doktorum muayene etti baktı 3 cm açıklık doğum başlamış yatış yapalım dedi. İşlemleri yaptık eşim eşyaları almaya gitti. Banada lavman falan yapıldı. Bide sancım yetersiz diye suni sancı takıldı.
20.30 gibi biraz biraz sancıları hissetmeye başladım Bi yandanda eşimle TV izliyoruz. 21.10 da epidural istedim sancılarım artıyo dedim. Takdırdım epidurali.
Şunu söyleyeyim kızlar epidural ağrıyı bitirmiyo belki biraz azaltıyo ama yine herşeyi hissediyosun. Neyse benim ağrılarım çoğaldı ama eşimle odadayız ben ne bağırıyorum ne bişey. 5 dk da 3 sancı geliyo ben kıvranıyorum. Durmadan içimden dua okuyorum. Saat 21.50 de ebe geldi kontrol etti bide ne desin 1 saate kalmaz doğurursun 8-9 cm olmuş.
Beni kandırıyor sandım. Nasıl olur dedim daha 1 saat oldu. Sonra 22.05 de bidaha geldi suyunu patlatıp doğuma götürücem hazırmısın dedi. İşin ciddiyetini anladım. Dedim hazırım.
Eşimin yanında suyumu patlattı. Allahım o ne öyle sanki 1 kova su attı.
Tekerlekli sandalyeye oturttular beni doğuma gidicez. Normalde eşime hep beraber doğurucaz derdim ağrım olmayacak zannediyordum ama o an okadar ağrım vardı ki eşim beni öyle görmesin istedim. Sen gelme dedim.
Doğum haneye girdik doktorum geldi. Dedilerki bağırmazsan güçlü ıkınırsan 3 ıkınmada gelecek. Dedikleri gibi yaptım.
Bağırmadan sancı geldikçe nefesim bitene kadar ıkındım 3.sancıda ıkınmam yarım kaldı baktım meleğim doğdu.
Allahım o nasıl Bi rahatlamadır tarifi olmayan bişey. Az Bi dikişim oldu 2-3 tane kadar. O esnada kızımı temizlediler bende ondan gözümü alamadım. 38+2 de 3540 gr doğdu.
Babasına götüreceklerdi dedimki ben kucağımda kendim vermek istiyorum. Tekerlekli sandalyede kucagımda kendim götürdüm. Yürürüm dedim izin vermediler.
Buda benim hikayem kızlar. Biraz uzun oldu. Doğum edeceğim güne kadar her akşam 1 saat kadar yürüdüm.
Yani toplamda 2 saat bile sancı çekmedim Allah hepinize böyle doğumlar nasip etsin