Ah canım en zor zamanlardasin. Açıkçası ben 14 haftadan sonra bebişin karnimda partilemesini görünce rahatlamıştım bir nebze. Ama inan bu tedirginlik hiç bitmeyecek. Bu evhamca bir şekild e yasamaya alışıyoruz. Tabi bu duygular aslına bakarsan o kadar kötü değil, doğanın annenin beslenme ve hareketleri konusunda bir otokontrol sağlıyor.
Annemle konuştuğumda bu evhamlarima güldü ve dedi ki işte anne olmak böyle birşey. Hamileyken acaba birşey mi olacak diye tedirgin olursun doğduktan sonra nefes alıyor mu hasta mı neden geç kald i vs.. yaşa göre bitmek bilmeyen korkularla yaşıyorsun dedi.
Anlayacağın bu işin doğasında bu var. Nacizane ben bu süreci bolca dua ve kendime çok iyi bakarak allaha gönül rahatlığı ile tevekkel ettim. Bu sayede 18 hafta oluyoruz 24.00 itibariyle. Allah yavrunu sana bağışlasın ve sağlıkla kucağına al canım ❤