Bu arada normali denemeyi doğumun normal doğum gibi başlaması ve rahmin belli bir açıklığa ulaşması olarak düşünebilirsiniz. Buna plansız sezaryen de deniyor. O kadar sancı çekip de sonrasında sezaryen olmak saçma şeklinde düşünmeyin bence, çünkü o sırada kasılmalar ve açılmalarla pozisyon almaya çalışan bebeğin kortizol seviyesi artarak bebeği bu dünyaya hazırlıyor. Yani bebeğiniz dünyaya çıkış yolu olarak sezaryenle de gelse adapte olmak için ihtiyacı hormonları saşgılayabşlşyor böylece şok durumu çok daha aza iniyor ya da hiç olmuyor. Normal doğum arzu eden biri olarak, tıbbi olarak riskli bir durum söz konusu olmadıkça ben şahsen bu sebepler dolayısıyla planlı sezaryen istemiyorum. Baş büyüklüğü belki sizin durumunuzda normal doğuma engel olabilir (doktorlar bilir) ama normal doğumda faydalanacağınız hormonlardan uzak kalmanız ya da normal doğuma yakın bir doğum tecrübesi yaşamanız engel olmak zorunda değil. Tabi her şey tercih meselesi, her hangi bir eleştiri yok bu konuda. Ben şahsen ikimizde sağlıklı olduğumuz sürece bebeğimin dünyaya en az travmatik şekilde ve en hazır haliyle gelmesini istiyorum. Bir fikir olarak paylaşmak istedim.