Ben belden uyuşma ile başladım doğuma, şöyle anlatayım .ilk dogumumdu kızım da erken geldi .ters durduğu ve açılma olmadığı için sezeryan dedi doktor .neyse doğuma aldılar. Bı anda belden mi tanamen mi dediler belden olsun dedim .bu ana şahit olmak isterim dedim .tabi ameliyat esnasında hiç de öyle olmadı .belden uyuşma iğnesi yapılırken biraz canım yandı ve çok kasildim .sonrasında başladılar canım yanmadı kestiler tabi sesleri duyuyorsun o anda . konuşuyorlar ,alet sesleri falan.. bebeği görüyoruz dediklerini hatırlıyorum en son .bide dokunmayın bebeğime ,almayın falan dediğimi anımsıyorum :)onlara mudahele etmeye çalışmış da olabilirim:)neyse epey sacmalamisim o esnada .sonra beni tamamen uyutmuslar.tekrar uyandığımda dikme işleminin sonuna gelmişlerdi . bebeğim agliyordu .tabi herşey çok ani geliştiği için ben doğum yaptığımi idrak edememisim .kimin bebeği bu , susturun ,zaten basım ağrıyo demiştim:)sol tarafıma baktım kızım yeşil bı örtünün içinde o zaman anladım tabi canım kızım dünya gelmiş . duygulandım , ağladım . kızımi getirip gösteriler .sonra doktora biraz çıkistim neden tamamen uyuttunuz diye.o da akıllı durmadin tamamen uyutmak zorunda kaldık dedi:) yanı iki kere narkoz yemiş oldum.sonrasinda çabuk toparlandım ama belimde hep bı ağrı kaldı .yani eğildiğim zaman supurge yaparken, kızımı yıkarken falan iğne yeri , bel kemiğim sızlıyor.simdi ikinciye hamileyim .eğer nasip olur da doğuma kadar ilerlersek tamamen uyutsunlar isterim, aynı şeyleri tekrar yaşamamak için .:)benimki aceleye geldi ,acemilik dönemimdi .çok güzel bir aynıydı yine de benim icin .eğer seninki planlı bı doğum olursa belden uyusmayi dusunebilirsin .bu anlattıklarımla seni etkilemek istemem tabi .ama dediğim gibi ben olsam kesinlikle tamamen uyuşma derim:)
