Hayat çok garip gerçekten, öncelikle bebekleriniz için sizi tebrik ediyorum, Rabbim sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin. Ama şöyle düşünün görebileceğiniz birileri var iyi veya kötü size bir şey olsa yanınızda destek birileri var. Bu dönemleri bende geçirdim 13 haftalık hamileyim 5. Haftamda kusmalarım başladı gece gündüz kustum yemek yiyemedim yapamadım ve maalesef eşim jandarma personeli ailelerimizden uzağız inanın bana birisi Bi çorba yapsa da verse diye ağlıyordum, ya da beni bıraksın da birisi eşime yapsın diye çünkü evlendim evleneli eşimi bir gün olsun kahvaltısız işe yollamazken bir anda mutfağın kapısından geçemez oldum. Eşimin nöbetlerinde geçirdiğim duygusal istifrarlı sabahlara kadar ağlamalı günleri saymıyorum bile.. Bu halinizden keyif almaya bakın hayat o kadar kısa ki, hamileliğin keyfine varın, ağlamak istiyorsanız ağlayın ama yıpranmadan yıpratmadan.. Allahım sizi öyle güzel bir mucizeyle karşılaştırış ki her gün şükür edin bunun için ağlayın mesela, ben hastanede istifrardan yatarken ağlıyordum Bi hemşire geldi yanıma neden ağlıyorsun dedi ailem yok kimse yok dedim burda eşimide almıyorsunuz içeriye kendimi çok yanlız hissediyorum dedim bana cevabı öyle Bi salladı ki beni, şuan senin yerinde olup o bulantıları çekmek sabahlara kadar kusmak isteyen anne olamayan o kadar insan gördüm ki dedi o an dedim ben ne yapıyorum... Allahım size bir değil üç mucize nasip etmiş, onlarla birlikte güzel günler diliyorum, ALLAHIM sağlıkla kucağınıza aldırsın inşallah
