19 haftalık olduk. Rabbime şükrediyorum bana da nasip etti diye. Nice insanlar var evlat hasretiyle yanıp tutuşan, çok şükürki sana da nasip olmuş ve isteyen herkesede nasip olsun inşallah. İçimde benden bir can var diyorum. Zorlukları bu zamana kadar olmadı mı tabiki oldu. Msidem bulandı, yemek yiyemedim, uykusuz kaldım ama bu haftalarda onun hareketlerini pıt pıt edişini hissettim ve her şeye değer dedim, iyiki olmuş iyiki bizi seçmiş sürpriz yumurtam :) gün sayıyorum vakti dolsun da kucağıma alayım diye :) öyle değişik bir duyguki o aç kalmasın diye karnını doyuruyosun, sürekli aklın fikrin onda oluyor, alışverişte onun için bişeyler bakıyosun. Karnımdayken böyleyse kollarıma aldığımda nasıl olur bilmiyorum :) Rabbim sağsalim sağlıklı şekilde kucağımıza almayı nasip eder inşallah :)))