Stresten çıldırmak üzereyim geçer diyorum düzelir diyorum olmuyo. Bebeğimin de etkileneceğini, hissedeceğini düşündülçe bu stresimi, üzüntümü kahroluyorum. Eşim durmadan bana çıkışıyor. Tek bana ama. Annesine kardeşine süt dökmüş kendi gibihayatımıza karışırlar beni hor görürler ağzını, açıp bişey diyemez. Ama bana hep tavır hep laf bugünlerde iyice arttı artık. Kimseye bişey, diyemiyorum içime atrıkça bana bebeğime zararı, var. Şu süreçte bile böyle. Dişini fırçalamasını söyledim demediği kalmadı uykusu varmış. Tek bana yapması asıl, zoruma giden. Tek bana açıyo ağzını tek bana çenesi var. Napacağımı bilmiyorum. Nası bi çözünm var bilmiyorum