İlk yavrumdan beri hep normal doğum istiyordum evladım için de benim için de en güzel doğum şekli, fıtri olanı diye. İlk yavrumda kordon boynuna 3 kez dolanmış, bir de düğümlenmis olunca sancılarım başlamadan sezeryan oldu. O sezeryan bebeğim için bir rahmetti belki de. Aradan 3 yıla yakın geçince ikinci evladıma hamile kaldım, normal doğum isteğim yine çoktu fakat gittiğim Dr ben önermiyorum demişti ve bulunduğum şehirde yaptıran bayan Dr da duymamıştım. O dönemki komşum da normal doğumun zorlukları, makara kadar kesilenler, başına kötü şeyler gelenleri vs anlatinca korkum arttı ve vazgeçtim de başka pek seçeneğim olmayarak. Derken ikinci evladım 3,5 yaşında iken üçüncü evlat haberi aldık. Ve normal doğum isteğim yine depreşti. Bu kez farklı olarak normal doğumu yapabileceğime dair destek olan birkaç tanıdığım vardı, ssvd gruplarına üye olmuş takip ediyordum en baştan. Gün gün ssvd yapan haberlerini gördükçe mutlu oluyor ve umutla doluyordum. Ne var ki bulunduğum şehirde yaptıran bayan Dr sadece bir saatlik mesafede tıp fakültesinde vardı. Diğer Doktorlar genelde 2 sezeryan sonrası mümkün değil, canım daha kaç çocuk yapacaksın (!) Gibi cümleler söyledi. Baktım buraya 2 -2,5 saat mesafede olan Antep'te yaptıran Dr lar var. Hemen bu fikri ve isteği eşime açtım. Dr ile görüşme yaptım 6 veya 7. Aya yakın. Dr farklı şehirde olduğum için 37. Hafta gelebileceğimi, dikiş kalınlığı ve çatı muayenesi yapması gerektiğini ve şartlar uygunsa yaptirabilecegini söylemişti. Çok sevindim, beşinci altıncı ayda yürüyüşe başladım. Normalde iştahlı olan ben fazla kilo almamak için dikkat etmeye başladım. Dr a ilk kez 31. Hafta gittim, muayenede şuan için şartların uygun olduğunu, 37 de çatı da baş da uygun olursa deneriz dedi. Yapmam gereken egzersizler gösterdi, yürüyüş önerdi, perine masajını söyledi ve dediği vakitlerde başladım, yapmaya çalıştım.
37. Haftada karne alacak çocuk heyecanıyla gittim Dr a. Hamdolsun şartlar uygun görünüyordu, tek mesele bebek daha 37. Haftada 3,625 gram görünüyordu. Dört kg ve üstü olursa ssvdyi de normali de zorlar dedi. Bu kez de hamur işini, tatlıyı, makarnayı, ekmeği kesmemi söyledi. Bunları da yapmaya çalıştım, egzersizlere ağırlık verdim, hurma yedim , bir yandan perine masajı ve ilişki ile belki dedik doğum başlar ve ideal kiloda normal doğar. Derken 38+4 de ilişki sonrası 5 6 dk ya bir olarak hafif kasılmalar ve adet ağrısı gibi bir ağrı başladı. Sanıyordum ki önce bı saat arayla falan olup giderek siklasacak. Dr a durumu bildirdim, isteği üzerine sehrimdeki hastanede nst çektirdim ve Dr muayene etti. Nst de sancı çıkmasa da Dr rahmin iyice yumusadigini, bu saattir kasılma devam ediyorken bunun doğum başladığının göstergesi olduğunu söyledi ve yola çıkın bence vakti gelmiş dedi. Ve çıktık yola. Gittik Antebe. Akşam Dr açılma yok ama bir iki güne doğum olur muhtemelen dedi. Muayene sonrası da nişanlar gelmeye başladı aralıkla. Dr yine yürüyüşü tavsiye etti. Ertesi gün açıklık 1 cm idi, yine yürüdük, dolaştık. Derken ikindi vakti sancılar sertleşmeye, şiddeti biraz artmaya ve 3 dk ya bir olmaya başladı. Dr u aradım ve hastaneye gittik. Gel burada takip edelim dedi. Gittik, açıklık 3-4 cm olmuştu ve ben yapamazsam diye korkarken ebe sağolsun (!) Yapamayacaksan vazgeç asıl bundan sonra başlıyor sancı dedi henüz Dr gelmemisken. Dr geldi, dedim ben yapmasam mi? Beceremeyecegim belki ikinmayi falan? Bı bakalım dedi Dr. Muayene etti ve kaç olmuş biliyo musun? Tam 5 cm dedi. Ve sonra derken su geldi, 9 cm, tam açıklık. Yatakta ikindirmaya çalıştılar ve ben beceremiyorum. Gücümu ya yanağıma ya karnıma veriyormusum 
Gittik dogunhaneye ve ıkınma kısmı biraz zorlayınca artık nefes falan tuttum bırakmadım bitene kadar. Derken miniğim çıkar çıkmaz kucağıma verildi. Ve sorunsuz şekilde olmuştu elhamdülillah. Sancılar kemiklerim kirilircasina değil dayanilabilir şekilde idi. Doğum tahminimden hızlı olmuştu. Sonrasında 4 dikişim oldu toplam kesi ile fakat son zamanlarda bunu da göze almıştım.
Roman gibi uzadı yazım kusura bakmayın fakat bunu isteyen varsa ve şartlar uygunsa peşine düşün, elinizden geleni yapın ve dua ile sonuca razı olun. Olur olmaz bilemem fakat, Rabbim ben elimden geleni yaptım huzuru olur. Benim doğum hikâyem de böyle.
