Damdan düşen adama yardıma koşmuşlar, bana damdan düşen birini bulun demiş. İnsan yaşamadığı şeyi anlamaz. Pisikolojik diyorlar, naz diyorlar, gereksiz diyorlar. Lakin değil. Öyle bir hal ki artık açlıktan ağladığım da oldu, yemiycem dedim ama açlıktan istifra etmeye başladığım da. Sadece yediklerinize dikkat edin. İlk haftalar gece bile yemek ararken, dayanamzken, şimdilerde gece meyve bile yeterli olabiliyor. Ama yok böyle bir açlık. Sanki biri midenizi bıruşturuyor elleri arasında ya da kazmayı almış, acımadan vuruyor da vuruyor. Çeken bilir.