Yorgunum hemde çok beynim yorgun kendimi 90 yaşında hayatla yaşamla bi ilgisi kalmayan biri olarak görüyorum okadar çok acı yasadimki artık bunyemde alıştı tepki vermiyor du ama az önce nasil öyle canim içim yandıysa nefessiz kaldim çarpıntı başladı sadece bebeğim icin korkuyorum yoksa suan bir paket sigara alıp yanıma sabaha kadar ağlayıp içmek isterdim iki kez almak istedim kendimi geri çektim ama canımda çok yanıyor sanki birtek o rahatlaticakmis gibi geliyor gerisi bom boş