Dün suni sancı aldım 3 saat. Fakat hiçbir açılma olmadı. Doktor parmakla zorlayıp 3 cm açıklık yaptı. Sonra ilerlemeyince kendi sancıma bıraktı açılma işini. Tam 18 saat sancı çektim sadece ebeler vajina muayenesi yaptıkça yarım cm açılmalar oldu. Sıcak su altında pilates topuyla zıpladım, sürekli yürüdüm squat yaptım. Sancıları pik yaptı dayanamayacak kadar canımı yaktı ama 6.5 cm de kaldı. Doktor seni sezaryene alalım bu artık patolojik durum dese de yine de direttim. Elimden geleni yapmak istedim evladım için. Sonuç olarak sezaryen olmak zorunda kaldım.
Kendimi normal doğuma adapte ettiğim için sezaryene giderken hıçkıra hıçkıra ağladım. Doktor spinal anestezi yapacaktı ama benim halimi görünce genel anestezi yaptı. Sen dayanamazsın ona diyerek. Uyandığımda odamdaydım. Evladımın başında annemler eşim babalar vardı. Sersem gibiydim ama arkadaşlar çok başka bir şey. Ya evlat çok başka bir şey. Dikişlerim ara ara acıyor. Rahim kasılmaları bile yer yer oluyor. Ama çok çok başka. Çektiğim sancılar agrılar gözümde kalmadı. Allahım kimsenin kucagını boş koymasın, kimseyi evladıyla sınav etmesin.
Çok güzel bir duygu. Ben yapamadım normal doğumu, çok istememe rağmen ama yeni doğum yapacak annelere şunu diyebilirim evet canımız yanıyor evet dakikalar saniyeler geçmek bilmiyor ama rabbim öyle bir veriyor ki güç kuvveti. İnşallah iyi ve uzman ellere denk gelirseniz doğum hikayesi unutulmaz güzellikte bir anı olarak kalacak aklınızda.