Yıllardır sigara içiyorum. İlk çocuğumda da içtim. Günde 5 içtim ama içtim. Stres yapma yerine sigara iç diyen doktorların kafası rahatlattı beni. İlaç gibi sigara öneriyor böyle doktorlar. Ondanda paramı alıyorlar anlamadım. Tabi birde dumanın çocuğa direkt gitmemesi söz konusu ona güvenerek içtim. İçimi rahatlatmak için tüm araştırmalar tamamdı.
10.sene geçti 2. Çocuğa hamile olduğumu öğrendiğim an kırıp attım paketi. Eşim bile hayret eder. Yıllardır evliyiz çok eskiden de tanır beni ve ben hiç sigarayı bırakamadım. Ama bu sefer dedim yeter bir dumanın esiri olmiycam.
Zor oldu rüyalarında içtim. Sinirlendiğim zamanlarda gidip 1 tane bulup içeyim dedim sonra nefsimle kavga ettim derken aylar geçti. Canım çekince elimi kolumu koyucak yer bulamazken zerre aklıma gelmiyor.
Herşey den önce çocuklarım için. İlk çocuktan hep gizli içtim. Mesela okulda öğretmen sigara ile ilgili konu işlerken öyle gururla annem babam içmiyor diyor ki çocuklar.
İnanın zor değil kendimi kandırdım yıllarca. Yemeden sonra içmezsem naparim, stresle sinirle nasıl başa çıkarım, mutluluyum yak bitane, dertliyim yak bitane, dost sohbeti sigarasız olmaz, çay kahve sigarasız olmaz.
Yani sigara değil oksijen olmuş benim için. Yazık günah. Verilen parayı saymıyorum bile. Eşim çok önceden bıraktı. Aylık masrafı 1500tl civarı olacaktı yoksa. Yazık asgari ücret ne kadar
Ve sigara yıllardır içen biri olarak asla yavaş yavaş bırakılmaz. Bu bir bağımlılık tiryaki diyip adını yumusatmasin kimse. 1 kere içersen devamı gelir. Tıpkı uyustucu gibi. Silip atman gerek.