Ben ilk doğumumu full suni sancı ile yapmıştım. Ikincisinde doğuda görev yapıyordu eşim. Rabbimin ikramı, dualarımın karşılığı oldu. Benim ne nişanım ne suyum hiçbir şeyim gelmiyor. Ikınmamda gelmiyor malesef. O sabah sezeryana gidecektim bebeğin suyu bitmişti. O kadar üzgündümkü ilk etapta anlamadım. Daha sonra biraz uyumuşum sancıyla uyandım. Banyoya girdim sıcak sıcak yıkandım epey durmuşum farkında değilim eşim kapıya gelmişti iyi misin falan diye. Çıktığımda 3 dk ya falan inmişti sancım ona rağmen evde durdum cevşen falan okudu eşim belime bıçaklar saplanıyor gibi oldu. Kaynanam o kadar sancın olsa duramazsın of deme falan dedi. O halimle sinirlendim eşime hadi çıkalım demiştim. Tam Türk filmlerindeki gibi kornoya basa basa gitmiştik☺️ insanın gözleri etrafı net göremediği zaman fulu gözüktüğü zaman tam olarak doğum zamanı bence. Ben öyle tecrübe ettim☺️