Merhaba arkadaşlar
Doğum macerami özellikle normal doğum dan korkan arkadaşlar için yazmak istedim
24 yasindayim ve ilk bebeğimdi hamileligim çok zor geçti ilk 5 aya kadar çok kustum hiç yemek yiyemedim. Her gece ağlayarak uyuyup sabah kusarak uyaniyordum. Çok kilo kaybettim. Ama bebeğimin durumu çok iyi ve kilosuda önden gidiyordu . 5 aydan snra yavas yavaş yemeye başladım kendimi biraz olsun toparladım. Doğumunu anlatan herkesin yorumlarını okuyordum biraz olsun tedirginliğim kalkiyordu. Aslında doğumdan korkmuyordum ama tedirginlik vardı tabi. Eşimle kan uyuşmazlığımiz var .Uyuşmazlık iğnesi vurulcagim gun Corona virüsü ne yakalandık eşimle. Karantina bittikten sonra kontrol için gittiğimde 30 haftaliktim ve covid yüzünden pıhtı oluşmuştu kan sulandırıcı ya başladım 38 haftaya kadar hergun kan sulandırıcı iğne vuruyordum kendime. Her kontrole gidişimde ya yükseliyor ya düşüyordu ve bu beni çok tedirgin ediyordu ve doktorlar her seferinde başka bişey syleyip beni çok üzüyordu. Bebeğim iri bebek mis, kafası büyükmüş , omzu genismis, normal doguramazsin , sezeryan olursun falan filan.. artık kendimi sezeryan odaklamistim sezeryan gözüyle bakıyordum derken , 40 hafta geldi çattı kontrol diye gittim ama suyunun azaldığını öğrendim ne sancı var ne açılma yatış verdiler. 16 saat suni sancı çektim sezeryan olmam gerektiğini soylemislerdi dedim ama doktor beni dinlemedi normali deniycez ilk doğum hemen sezeryan yapamam doğurduktan sonra bana dua ediceksin dedi gerçekten de öyle oldu 16 saat sonunda bebeğimi sağlıkli bir şekilde kucağıma aldım asla korkmadım o sancilardan doğumdan gerçekten çok kolay oldu gene hamile kalsam gene normal doğum derim çok dikişin vardı bebeğim kilolu olduğu için çok yirtigim oldu şuan 3 aylık olduk bile diyeceğim o ki normal doğum kadar güzel birşey yok kimse korkmasın sonunda kuş gibi olucaksiniz buda benden olsun
