Amiin amiin. Sizin psikolojinizi anlıyorum bende aynı şeyleri yaşadım. Benim için en zoruda ben evde kendim bebeği doğurdum ambulans ardından geldi,
kızıma eşimle komşulara bırakıp ambulansla gittim.. Annem ve abim benimle geldi tabi.. Ama saatlerce sürekli "kızım evee beni bekliyor o daha çok küçük annesiz kalmasın ben ölmem di mi? Bebeğim beni zehirlemiş midir yoksa ölecek miyim?" sürekli kızıma gitmem lazım diye ağlayıp durdum.. Rabbim tekrar yaşatmasın.. Daha kokusunu almadığımız, kucaklamadığımız bebeğimiz için bile içimiz nasıl yanıp parçalanıyor.. Dedim ya 4 senedir her şeyden sakındığım büyüytüğğm kızıma bir şey olma ihtimali aklıma geldikçe... zor zamanlar..
İnşAllah bebeğinizi sağlıkla alırsınız kucağınıza ne güzel önlemker alınmış. Görümcem 22. Haftads diktirdi şimdş kızı 7 aylık emeklemek üzere