Burdan bunlari yazacağım günü hayal ettim hep şükürler olsun ki sonunda oldu. Hikayem şu: ilk evladimi 29 haftalik dünyaya getirdim, dopler akim kaybi sebebiyle. 8 sene cesaret edemedim 8 sene sonunda tekrar hamile kaldim. Ilk gebeligimde yasadigim sorundan dolayi perinatologa basladim fakat ben bambaska bi sebepten erken dogum tehlikesi yasadim 25. Haftada. Rahim agzim 7 mm olculdu ve bana kuvez vs ayarlamaya basladi hastane.yatisi reddedip kendi doktoruma gittim ( siz yapmayın her zaman benim gibi sansiniz yaver gitmeyebilir) doktorum ayni gün serklaj yapti ama ama dedi ki garantisi yok. Rahim agzi cok kisa. Dua edip beklemeye başladım. 28.haftada kan revan icinde acile gittim bi gece daha yattim. Nidicardla taburcu oldum. 32 yi gecsin yeter, 34 olalim şükür, 2 kilo olsa raziyim derken ben geçen hafta 38+5 de oglumu kucagima aldim. Rahim agzim 17 cm in ustune pek cikmadi.rabbim doktorumdan razi olsun herkes yapamazdi en büyük sansim o oldu bir de Bu surecte en fazla duaya sığındım. Siz de ümidinizi yitirmeyin emi...