Veee bende sonunda bu postu açtımm.40+5 te iken doktorum hem bebegin suyunun azaldığını hemde günümde geldiği için suni sancıyla doğuma başlayalım demişti.Bende çarşamba akşamına kadar bütün hazırlığımı tamamladım.Bir yandanda kendi sancım gelir diyede bir umutla bekliyorum.Neyse artık saat akşam 7 oldu hazırlanıp çıktık annemle ve eşimle.Yatış yaptık alttan muayne edildi tee 37 den beri olan açıklık vardı.Yani 1 cm ile kalmışız diye üzüldüm.NST ye bağlandım ve doğumhanedeki doktor geldi ve bana doğum sancılarımın başladığını ve suni sancıyı şuanlık takmiycağını söyledi.Annemle şok olduk mutluluktan ağliycaktim nerdeyse kendi sancimla doğurabilcem diye.Aradan 1 saat geçti benim dogum sancilari 100 e kadar vuruyodu ve duzene girmisti 15 dk da 1 vuruyodu.Ve asıl olay burdan sonra başlıyor hanımlar.Birden Bebeğimin kalp atışları düşmeye başladı hersey yolunda gidiyordu neye uğradığımı şaşırdım.Ebeler hemşireler doktor basima toplandi ve bebegimin kalp atisini duzeltmeye calistilar ve basardilarda.Uzerimden yuk kalkti ve aradan 10 dk geçmeden bidaha aynı şey oldu ve duzelme olmadı tam tersi dahada dusuyodu ve bir anda sezeryan icin hazirlandim inanilmaz biseydi resmen 5 dk içinde sondam takildi uzerim degistirildi ve acil sezeryana alindim ne ara spinal için iğne yaptılar ne ara kesmeye basladilar anlamadim bile şoktaydım.Resmen dakikalar icnde bebegimi cikardilar.Aglamasini duyana kadar icim cok kotuydu dua ediyodum ona bisi olmasin diye.O ciktigi annn ve agladigi ann benn bittim eridim agladimm.Muhtesem bi duyguydu inanamadım.Gerçekten tarifi imkansız bir andı hele ten tene temas mucizeydi cunku bebegim bana dokunduğu an sustu.Ağlamamak eldemi.Bu arada kızlar bebeğim kakasını yapmış ve o yuzden kalp atislari yavaslamis.Yani iyiki evde sancimi beklememisim iyiki hastaneye gitmisim ve iyiki oradaydım.Haftasını gectigi için zaten hep bi aklimdaydi kaka olayı.Rabbime binlerce kez şükürler olsun.Yoksa ben evde sancimi cekseydim ve bebegimin kalbinin yavasladigini ve Allah korusun oldugunu anlayamiycaktim.Lütfen haftasını geçen hamile kardeşlerim doktorunuzu kesinlikle dinleyin.Rabbim bağışladı oğlumu bana.Ve sezeryandan hep korkmuşumdur mecbur kalinmadikca basvurulmaması gerektigini savunan bi insandim.Ve halen oyleyim.Herseyi gecin bebeginizle ilgilenemiyorsunuz dogru duzgun emziremiyorsunuz.Yürümek Allahimm yurumek bu kadar zor olmamalı.Tuvalete gitmek herkeste farkli diyolar ayni bıçak yarası değil mi? Gaz sancısı vs.Kızlar sadece yargilamak icin veya korkutmak için söylemiyorum.Kendi hayatiniza donmek cok zor oluyo.Ben keyfi olarak mesela vajinam dar kalsın yok ben o sancıları çekemem diyenler ilk yurudugunuzdeki adimlar varya 10 katı sancıyla eş değer.Ama mecbur kalindiysa bebek tersse yada baska care yoksa inanin cok zor bi surec ama bebeginiz icin deger.Fakat diger olaylar icin ayni seyi soyliyemiycem.Kendi sancımıda cektim 2 saat kadar evet zor ama çok merhametliydi guzeldi.Ama nasip işte Rabbim bebişlerimizi sağ salim kucaklariza almayı nasip etsinn.Darısı dört gözle bebişlerini bekleyenlerin başına.