Geçen hafta bel ağrısı şikayeti ile post açmıstım size doğum hikâyemi anlatmak istiyorum belki birilerine moral olur. 
Son kontrolümde 1.5 cm açılmam vardı doktor doğum sancıların başlamış demişti. O gün bolca yürüyüş yaptım sonraki gün evi dip köşe temizledim yerlere paspas atmak yerine elimle sildim açılmam artsın diye tuvalete oturur gibi oturup kalktım. Plates topunun üzerine oturup sıcak su ile duş aldım.Gece 12 de şiddetli bi bel ağrım başladı diğer sancılardan farklıydı anladım doğum başladığını 3 saat evde sancımı çektim 3 buçuk gibi acile gittim açılmam 2.5 cm olmuş. Direk doğumhaneye yatısımı verdiler. O süreç çok zordu devlet hastanesi olduğu için odaya kimseyi de almadılar tek başıma odada sancımı çektim çok zorlukları oldu stresten sanırım elim ayağım istemsiz titremeye başladı dişlerim birbirine çarpiyodu titremekten tutamıyodum kendimi. Oturmak yasak ya yatıcam ya ayakta durucam nst cihazına bağlı olduğum için gezemiyorum da olduğum yerde kaldım anlayacağınız. Ebeler sürekli açılmamı kontrol etti suni sancı verdiler ayaklarımda derman kalmadı hareket etmekten ve sancıdan ve dilim damağım kurudu bağırmaktan ama 1 damla su bile içirmediler doğum iyice yaklaşınca hiç yatırmadılar beni ebenin bi tanesi karşımda ellerimden tuttu sancınn gelince eğilicez dedi her sancı geldiğinde beraber eğildik ve afedersiniz tuvaletimi yapıyormusum gibi ıkınmam istendi o sancı ile eğilip ıkınmak çok zordu ama dakikalar sonra oğluma kavuşacağım düşüncesi ile elimden geleni yaptım en son tekrar açılmamın kaç cm olduğuna bakıldı ve direk çatala yatırdılar beni oğlusumun saçları gözükmüş doktorumu çağırdilar doktor geldi 2 kere ıkındım en son 2 tane ebe karnıma bastırdı ben ıkınırken ve öyle bi rahatlama geldi ki paşamın sesini duyunca çektiğim bütün acıları unuttum doğduktan sonra bebeğimi izlerken dikiş atılmış hiç haberim olmadı bile hiç bi acı hissetmedim o an dünyalara bedel yine olsa yine normal doğum yaparım çünkü doğar doğmaz bebeğinizi görmek ilk size temas etmesi ve o ilk ağlama sesi o kadar muazzam bir şey ki.16 saat sancı çekip 5 dakikada doğurdum darısı bütün evlat bekleyenlere nasip olsun inşallah bende panik atak vardı doğum anında bayılacağimi hatta öleceğimi düşünüyodum sürekli ama o sancıyı çekerken aklınıza bile gelmiyor. Allah yardım ediyor çok şükür 1 hafta oldu doğum yapalı ve paşam yanımda uyuyor Allahıma bin şükür. Fazla uzattım ama burada doğum hikâyelerini okumayı severdim nasıl oluyomus diye belki benim gibi doğumdan korkan doğum anında neler olduğunu merak eden vardır. Sonuna kadar okuyanların zamanlarını çaldım hakkınızı helal edin ama paylaşmak istedim sonuçta hepimiz anne ve anne adaylarıyız. Merak ettikleriniz varsa elimden geldiğince yardım ederim. İyi akşamlar hepinize