Bakın hamileliğinizin gidişatı ve psikolojiniz çok önemli bunu göz ardı edemeyiz ancak eşinizin de insan olarak ve eşiniz olarak ihtiyaçları ve sizden beklentileri olabilir. Öncelikle sizin yalnız kalmamanız çok kötü olmuş bizde 9 aydır benim annemlerle yaşıyoruz ve 1-2 ayda kayınvalidemle yaşadık, hepi topu 2 senelik evliyiz bizde. Nerdeyse 11 ay yani 1 seneye yakını ikimiz kalamamışız, eşlerin en büyük ihtiyacı birbirini yakından daha iyi tanımaktır, 10 sene de çıksanız evliliğin ilk yılları bam baş ka. İlk sorununuz sizin bir türlü iki kişilik bir aile olmamanız. Diğerlerini bilemiyorum ancak annenizin yalnız kalması o kadar da büyük bir sorun değil gibi, daha sık ziyaret edin tamam ama birileriyle beraber yaşamayı bırakın. Sonraki sorun da erkeklerle kendimizi bazen istemeden bir tutuyoruz, her insan acıkır susar uykusu gelir vs bu cinsiyete bağlı olarak düşünülmez ama cinselliğin cinsiyete göre insan üzerinde yarattığı stres, baskı cinsiyete göre ayırt edilmeli. Cinsellik diyip geçmeyin sadece bedenen değil ruhende birbirinize bir şeyler katarsınız, bu sayede eşinizi duygu durumunun düzeldiğini gözlemleyebilirsiniz. Bu durumdan rahatsızlığınızı da birlikteliğin ardından konuşma ve çözme şansınız olur. Tabi ki haklarınızdan feragat etmeniz gerektiğini düşünmüyorum ancak en iyi şekilde konuşabilmek için siz bazı boşlukları önden tamamlayın ki karşılığı dolu dolu olsun. Bu kırgınlığınızı önceden kafanızda hazırladığınız planlarla beraber kontrol altına alabilirseniz karşlığını daha olumlu alabileceğinizi düşünüyorum. Tabiki bunun sıklığı yüz vermek falan farklı bir boyut bunun yorumu size ait. Ama emin olun mantıklı düşünmek adına eşinizin hormon seviyesinin dengelenmesi bile hayatınıza çok şey katabilir