Nazlıcım bu senin kararın tabi ama kübranın dediği gibi biz de sana destek olmak istiyoruz tabi yazışarak her şeyi net bilemiyoruz da ifade de edemiyoruz, ama biz de bunu yapabiliyoruz... Ama şu var ki benim eşim de ilk çok sinirliydim anne babası bile susardı ona hep susacaksın derlerdi bir gün gene ottan *oktan bir şeye her bulduğunu fırlatmaya başladı yeni ehliyet almıştım aldım bastım gittim arabasını arkadaşımda kaldım, eşimin üstüne gitsem hiç geri vitesi yoktu kaç kere böyle bırakıp gittim ama beni senin dediğin şekilde yapmadı tabi sonra değişti ben de o da şimdi kendi huzurunu kaçırmamayı idrak ediyor ki seninki bir de hamilelik var asla asla kabul edilebilir bir şey değil bu yüzden çok ağır ve biz sana kıyamıyoruz üzülüyoruz ki ben de ailemle küsüm onların onayı olmadan gene eşim dedim evlendim ama bir kere aileme laf ettirtmedim gidecek yerim yok dedirtmedim kaynanama bile boşarım oğlunuzu sinirliyse tedavi olacak vurmadı ama olur da bir gün vurursa çeker giderim dedim kayınbabam hemen aramış eşimi, bir de kayınbabam annem destekçi demişsin madem eşinle konuşan konuş sonra onları da uyaracaksın ki yarın bize niye demedin demesinler, yani kısaca üzücü bir durum hamilesin bebeğine de bir şey olabilirdi ben eşinin yerinde olsam hadi bir cahillik desem cinnet desem ama sonra yüzüne bile bakamazdım karşına çıkamazdım kendimi affedemezdim, yani biraz korkmalı sana böyle davranamayacapını bilmeli gerekirse tedbir aldıracaksın hastaysa tedavi olacak