Bana göre tadını cikarmaktan hep olumlu tarafından bakmakla olur. Tabiki zor bir süreç, endişeli,.kaygılı..İlk aylar mide bulantısı, kusma, halsizlik vs vs. Ama onun orda varlığını bilmek, hissetmek benim icin muhteşem bisey..32 yaşındayım ilk kez doğum yapacağım,( geçen sen kalp atışı olmadığını için kürtaj oldum ). İlk zamalar çok endişeliydim kalp.atisini duyana kadar yine aynısı olur diye. Ama biliyorum ki herşey rabbimin elinde biz nekadar endişe edersek o kadar zor bir süreç olacak. Bende Rabbime emanet ettim, onun dediği olur dedim. 26. Haftada hamilelik şekeri olduğunu öğrendim, diyet beslenmeye başladım, tek endişem kızım ya gelişmezse diyeydi. Com şükür şimdiye kadar herşey yolunda gidiyor..Canımın her istediğini yiyemiyorum, istediğim kadar yemek yiyemiyorum vs vs..ama.bunlara takilmaktansa kızımın hareketleeine odaklaniyorum, onunla sohbet ediyorum, varlığına şükür ediyorum.. Ve ben bu şekilde hamileliğimin tadını cikartiyorum. Bu duygu çok muhteşem birşey. Ve 32 yıllık hayatımda hiç kendimi bu kadar mutlu ve huzurlu hissetmemiştim diyebilirim. Sonlara doğru geldik 34+3 olduk hayırlisiyla rabbim tüm hamilelere kolaylık versin, hayırlısıyla mucizelerimeize kavuşmayı nasip etsin inşallah. Biraz uzun oldu ama hakkınızı helal edin.