Bem ilk kızımda normal doğum için son kontrolüne gittiğimde bebek hareketleri azaldığı için doktorum yatış vermişti. Suni sancı aldım açılmam da artmıştı ancak bebek stres yapıyor kalp atışları yavaşlıyor diye doktorum hemen sezaryen dedi. ***** gibi kaldım tabiri caizse ağladım, ameliyat önlüğü vs inerken neler olacak dedim. Sonra anestezi uzmanı geldi her şeyi yavaşça anlata anlata sakinleştirerek uyguladı. Doktorum geldi o oldu bu oldu derken, herkes benimle konuşuyordu, öğretmen olduğum için bayağı bir muhabbetini yaptım sonra sessizlikle bir baktım gibi bir çift boncuk göz bana bakıyor ve başladı ağlamaya hemen sarıp göğsüme koydular ağlaması öyle durmuştu kuzumun. Epidural, belimden kendisi çıkmış ameliyat masasından sedyeye geçerken onu da hiç hissetmedim, odama geldim kızımı emzirdim. Vs 5 fün sonra kontrole gittiğimde çoğu kişi sezeryanlı olduğuma dahi inanmadı. Güzeldi ama çok boşlıpuma geldi artık süreci biliyorum ne nerde olacak hepsini bilerek gitmek ayrı güzel olacak. Biraz uzun yazdım ancak kusuruma bakmayın Rabbim minik kızınızı kucağınıza sağlıkla almayı nasip etsin inşallah ☺️