Burda anne olmak icin yanıp tutuşan kadinlar var lütfen bana kızmayın. Ben 23 yasinda genc bir anneyim. 1 buçuk yıldan sonra esimle bebek istedik. Ama galiba çok istememişim. Çok şükür rabbim aratmadı nasip oldu. Kolay bi hamilelik geçirmedim ama herkesin bir derdi var tabi. Doğumdan da öyle korkmuyorum illaki cani veren Allah yardım eder doğururum. Ben galiba kendimi annelige hazir hissetmiyorum. Kimseye de bunu söyleyemiyorum. Hep özgür istedigi gibi haraket eden biriydim ben. Evlenince de öyle sorumluluklarim artmadi eşim daraltmadi hic bi konuda sagolsun bekar gibi takılıyordum. Simdi ben napicam dogunca kucagima verince artik ömrüm boyunca sorumlulugu bende olcak.öyle tuhaf duygular icindeyim ki kucagina alınca o annelik seyi gelcek diyolar ama hayal edince icim daraliyor kalbim carpiyor. Cocugumu cok seviyorum ultrasonda görünce heyecanlaniyorum yegenlerim var cok seviyorum. Ama iste bilmiyorum dogunca nasil emzircem annelik moduna nasil gircem. Lütfen bana kizmayin belki bundan 2 3 yil sonra bu yazimi okuyup gülücem ama su an boyle hissediyorum ben kotu anne miyim :(