Merhaba, sizin yazıları Okuyunca kendi lohusalığım aklıma geldi. Oğlum şimdi 4 bucuk yaşında bin şükür. Ama o bebekliği allahım anlatamam... İlk 4 ay 10 dk uyumamıştır. Sadece göğsümde sallarsam ya da beşikte devamlı sallarsam ya da ayakta devamlı sallarsam uyurdu o da 1 dk sallamayı keseyim pat uyanırdı. Ya anlatamaam ya... Deli gibi ağlamasını hiç söylemiyorum. Artık 4 aylıkken kafam gitmişti kötü şeyler planlanmıştım şimdi burda yazmanın tek tek yazmanın anlamı yok da. Eşim derhal psikiytra götürmüştü. Lustral 100 lük yazdı ama uyutmasın dediğim halde, allahım zaten hiç uyumuyorum 25likle başladım nasıl uykumu getiriyor göz kapaklarım komple kapanıyor. 1 hafta içebildim bırakmak zorunda kaldım baygındım çünkü. Ayyy anlatsam roman olur. Neyse geldi geçti şimdi abi olucak. Bu bebekte de aynı olur mu korkusu yaşıyorum ama bazdn eşimle diyoruz kralı gelse hallederiz oğlumu yaşayınca =))
Ağlamaktır uyumamaktır geçiyormuş en önemlisi çook şükür sağlıkmış. Allahım tüm yavrularımızı sağlıklıca kucagımıza almamızı sağlasın inşallah