İyi günler sevgili anneler. Bugün belki biraz sizi üzeceğim ama hayat devam ediyor. Ben bebeğimi 26 Ağustosta karnımda 28 haftalık iken kaybettim. Kızımı kaybetmemek çok mücadele ettim ama nasip olmadı. Doğum süreci ve sonrası da çok kötü geçti. Doğumda kovit olduğum anlaşıldı Bebek beni zehirlefiği için beni sezeryana aldılar. Sezeryan sonrası da kospirin kullandığım için içten kanama olmuş kan pıhtılaşması olmuş. Karantina dayım diye doktora da gidemedim. Doktor karantina nın bitmesini bekle sıkıntı olmaz biz hemencik hallederiz dedi. En son dayanayıp 8. Gün doktora gittim gidince de donmuş bir kanı çıkaramayacaklarını anladılar. Günlük sıkıp durdular. Üstteki tüm dikişler açıldı. O acının hatti hesabı yoktu. Daha yeni yeni açılan dikişler kapanıyor. Ve hala bakıma muhtacım. İçim bir yandan da bebeğim için üzülüyor. Sonra diyorum Allah bize bir melek verdi. Meleğim bize şafatçi olarak cennette bekleyecek diyorum. Yaşım 30 ve daha hiç bebeğimiz yok diye de bu acılar içinde bile ikinci çocuğu düşünüyorum ama nasıl olacak bilmiyorum. Araya çok zaman da koymak istemiyorum. Çünkü yaş büyüdükçe risk artıyor deniliyor. 6 ay korunup düşünsem acaba sıkıntı olur mu. Hem korkuyorum hem üzgünüm hem de istiyorum.